Voor
diegene die mij niet kennen en mijn situatie van de laatste jaren niet weet even
een update:
Ik
ben René Opstals 41 jaar, getrouwd en twee kinderen.
Mijn
trialtijd begon in 1975 op een Puch brommer, daarna kwam er vrij snel een Yamaha
en toen begon het al snel op echt triallen te lijken. In 1978 kochten pap en mam
een Fantic 50cc en in 1979 kreeg ik mijn eerste Fantic 80cc gesponsord van CITON
motoren uit Gemert. Na dit jaar ging het Fantic dealerschap over naar Vos-Oss
uit Oss en daar heb ik mijn hele jeugdtrial periode voor gereden met diversen
kampioenschappen in alle klasse. In mijn jeugd tijd hebben we erg veel
internationale wedstrijden gereden in België, Duitsland, Frankrijk en Luxemburg.
Voor deze wedstrijden had je wel een rijbewijs nodig en dat loste we op door
mijn vader in te laten schrijven waarna ik het rugnummer omhing en ervaring op
deed. Helaas gaf dit vaak confrontaties met de KNMV officials maar dat mocht de
pret niet drukken.
Vanaf
1989 begonnen de "officiële" WK's en natuurlijk de S.S.D.T (Scottisch Six Days
Trial) en dat is toch wel de mooiste periode uit mijn motor carrière. In 1988
heb ik onder de naam "Rini Nijssen" de SSDT uitgereden, want ik moest nog 7
maanden wachten op mijn 18e verjaardag. Super slecht en koud weer, maar zo hoort
deze wedstrijd ook te zijn vind ik. Ca 200km route per dag door de moerassen en
dan ook nog de verkenning en rijden van de hindernissen.
In 1990 ben ik
samen met mijn goede vriend Marco Reit terug gegaan om eens te gaan knallen en
proberen te eindigen bij de top 20..!! Helaas moest Marco opgegeven door
technische problemen en daardoor kwam hij in tijd problemen. Dat was voor mij
wel lekker want Marco heeft me erg goed geholpen met begeleiden waar mogelijk.
Op de woensdag resulteerde dat dan ook in een 2e plaatst achter Steve Saunders
en na de zes dagen kwam ik op een 20st plaats met een S.First Class Award en
beste nieuwkomer.
In
de WK's is mijn droom helaas niet uitgekomen om punten te halen. De eerste 15
krijgen punten waardoor je ook altijd bij de toppers mag starten en het beste
voorbeeld hebt. In 1988 heb ik mijn kruisbanden al gescheurd wat mijn verder
trial periode erg pijnlijk en lastig maakte. In 1992 de eerste operatie en
gekozen om alleen de boel schoon te laten maken en daarna met brace te trialen.
De uitvinding van de brace is super maar met trial is bewegingsvrijheid toch wel
erg belangrijk en dat miste ik hierdoor. Toch nog een kampioenschap in 1991 bij
de Sen/Int behaald en 5x tweede met in 1993 een jaar rust/revalidatie. Het
trainen gebeurde al veel minder dan zou moeten maar om de wedstrijden uit te
kunnen rijden moest het zo. In 1995 met het Nederlands Trial de Nation Team naar
Oostenrijk geweest en samen een mooie 6e plaats behaald en individueel beste
Nederlander. Helaas moest ik direct na de wedstrijd weer onder het mes i.v.m.
knie.
Dat was mijn trial
carrière... Hierna begon het historische racen en daarna het serieuze racen.
In
2001 een zware crash op de racemotor gehad met vervelende afloop. Whiplash, twee
nekwervels "stabiel" gebroken (botsplinters) en veel beschadiging aan de
spieren/pezen en zenuwen, schouder gebroken met alle verdere interne schade,
borst/heup en de rest bespaar ik jullie..!! Maart 2010 ben ik eindelijk
geopereerd in Duitsland want volgens onze specialisten moest ik maar achter de
geraniums. Prothese geplaatst en een hoop troep opgeruimd van binnen maar helaas
kom ik er niet bovenop. Afwachten wat de medici nog kunnen en verder blijven
doorknokken.
1e officiële WK!!
Bainbridge UK 1989.
reizen/teamgenoot.
-
SSDT 1988
(alias Rini Nijssen….).
-
SSDT 1990 20e
plaats S.First Class Award en beste nieuwkomer maar nu zonder ’’alias’’. De
allermooiste trial wedstrijd/avontuur en de bakermat van de trial.
-
WK 1989 Biasca
Zwitserland, super gevaarlijke hindernissen maar een waanzinnig paddock.
-
WK 1991 Bruel Cervinia Zermatt Italie. Mooie
omgeving en hindernissen tussen 1800m en 2800m hoogte waardoor het vermogen
bijna gehalveerd werd…
-
WK 1992, Canada
en USA met het Nederlands team en 1e worden in de B-poule. Samen opgetrokken
met mijn grootste rivaal en vriend Marco Reit en zijn minder Piet Knol alias
"Knulla". Tijdens deze 2 zware weken hebben we 3 WK's in 2 weekeinden
gereden en dat met zo’n reis.... Dat valt niet mee maar is wel een van mijn
mooiste
ervaring.
BK 1990 Aywaille 1e
plaats voor Eddy Lejeune.
WK1989-1995 trainen
tussen UK en Ierland bij de Fam Shirt (Gas-Gas Importeur UK). Lekker in de
blubber trainen en heerlijke barmeals onder de middag.
minder.
NK 1991 eindelijk
Nederlands kampioen bij de Sen/Inters na een zwaar en vervelend jaar. Helaas
zonder gouden randje maar toch tevreden.
toppers.
Trainen tijdens de
WK’s met Jordi Tarres, Steve Saunders, Thierry Michaud, Donato Miglio, Robert
Crawford, Steve Colley, Marco Reit was altijd leerzaam en gezellig.
hoge opstap.
Bilstain is altijd
gevaarlijk en het Plateau is toch altijd wel de meest gevreesde opstap voor zo
ver ik het me kan herinneren. Verder was Zwitserland altijd erg gevaarlijk omdat
er tussen de grote stenen altijd gaten waren waar ze je nooit meer tussen terug
konden vinden…! (Biasca).
publiek.
UK, Ierland,
Italië, Spanje, Belgie en Luxemburg WK want daar kwamen veel Nederlanders naar
ons kijken en aanmoedigen.
hoe kijk je terug op jouw Internationale trial carriere, bereikt wat je dacht te
kunnen bereiken.
Nee. Ik had
absoluut gedacht in de top 15 van de wereld te eindigen ondanks de 40u werken
per week. Dit is niet gelukt en de gemiddelde top 30 rijder is als professional
met trial bezig De hoge opstappen moet je wekelijks trainen om de spanning kwijt
te raken zodat je niet zo snel verkrampt raakt en conditie verliest.
Helaas geen WK punt maar wel 2x 17e # 1x 18e en gemiddeld bij de eerste 25 in de
WK’s.
wat had je anders moeten doen om bv. wereldkampioen te worden.
De bemoeiallen de
mond snoeren en Marco Reit en mij met één goede monteur, hetzelfde materiaal en
2 goeie volgrijders op pad sturen in een ruime camper met garage. Oh ja, en een
fles Drambuie en masseuse..., oh nee Marco drinkt alleen maar Jupiler.. ha ha.
De KNMV mensen op pad laten sturen die "zelf" ervaring hebben en niet alleen
maar lopen te muggenschiften en interessant te doen in functie. Meer begeleiding
voor jeugd d.m.v. vergoedingen om internationaal te kunnen trainen met
begeleiding. Voor mezelf alleen ook geen knie blessure oplopen..!
Wereldkampioen worden in dit kikkerlandje lijkt me zelf voor Marco Reit niet
mogelijk. Ik mag wel zeggen dat we goed aan elkaar gewaagd waren maar Marco
heeft iets meer natuur talent denk ik en we zouden zeker in Spanje of Italië
moeten gaan wonen met fabrieksondersteuning.
Ik heb een super
tijd beleeft met de trial en dat heeft me veel geholpen qua ruime bagage om
moeilijkheden te trotseren. De blessures zijn alleen erg jammer maar dat is
gezien de intensieve carrière niet echt gek. Mijn knie speelde me al vanaf 1988
parten en dat heeft me heel veel problemen en pijn bezorgt helaas. Gelukkig kon
ik redelijk zonder kruisbanden d.m.v. een carbon brace nog triallen maar wel op
70/80% qua bewegelijkheid.
René Opstals
|