TCO e.o.

7 december 2024 1e Wintercup Nunspeet

Zaterdag 7 december 2024

Het was weer tijd voor de eerste wedstrijd om de Wintercup.

De avond van te voren was de Blom-bus van zoon Puck al geladen met de brommers en alle andere spullen die we deze dag nodig zouden hebben om te kunnen afreizen naar Nunspeet.

De Wintercup bestaat uit vier wedstrijden die in de maanden met een stukje winter op de kalender wordt georganiseerd door de trialclub Nunspeet.
De inrit naar het terrein was eerder dit jaar al aan gepast. Er was een nieuwe toerit gemaakt die al snel na de rotonde links op dook. Er moest nu een heel stukje door het bos gereden worden voor we bij het eigenlijke terrein aankwamen.
Onderweg werd het pad regelmatig gekruist door een route met trimmende hardlopers.

Het was al lekker druk ondanks dat er geen crosser waren en konden gelijk doorrijden naar achter, onder de crosbaan door, naar het parkeerterrein.

De start was vervroegd naar half elf.
Normaal was het om elf uur
De afgelopen vrijdag nog werd Nederland gegeseld door een storm en ook voor deze zaterdag waren de berichten niet enthousiast.
Gelukkig zaten ze er bij de KNMI compleet naast voor dit gebied.








Tijdens de wedstrijd was er zelfs af een toe een mager zonnetje te zien tussen de bomen.
Twee maal werden de controleurs en rijders geplaagd door een wat we in het voorjaar zouden noemen, een mals buitje.

Ook uit Noord-Holland waren weer vele strijders en strijdsters afgereisd om de uitdagingen die door ons Nunspeetse motorvrienden voor ons bedacht hadden, aan te vallen.
Toch miste ik wel enkel jonge goden van vroeger zoals de Veermannen, Pronken en Knol.

Het is een prachtig terrein met vele natuurlijk hoogte verschillen waar non-stops op uit gezet waren.

 

Bij aankomst zag ik onze vaste contoleuze van vroeger, Gerda van Saane, weer dapper in de rondte stappen.
In het voorjaar liep ze nog met een stok, geplaagd door pijn, als gevolg van versleten knieën.
Inmiddels was ze in revisie geweest en had de chirurg er een paar nieuwe exemplaren in gemonteerd.
Nu sprong ze nog niet direct over de non-stops heen, maar geen pijn en stok meer, een hele verbetering en de wereld was weer een stuk groter.

Er waren weer 8 uitdagingen bedacht en in totaal waren er 5 niveaus waar uit gekozen kon worden.
Ondergetekende koos voor het witte pad.
De uitdaging voor mij was weer zoals wel vaker, het juiste pad te vinden in de non-stops.
De leeftijd, altheimer of dementie zal daar zeker een rol in spelen.

Op non-stop vier, die geknipt werd door een niet criminele ex- Mokumer (zegt Bert zelf), wist ik elke keer een vijfje op te halen, totdat ik in de derde ronde Jolanda van Saane de route zag rijden die ik ook moest nemen.
Ik had een witte pijl eerder compleet over het hoofd gezien.

In een andere non-stop werd ik geholpen door een controleur die me in eerdere rondes al een paar keer de verkeerde afslag had zien nemen, door deze verkeerde afslag te blokkeren, dank!

Ook de familie Peter Glas was weer afgereisd met Harem. Peter en Petra hebben twee dochters die zo langzaam aan hun vader gaan inhalen op trial gebied.

 

Rob Knol was zonder vader Piet afgereisd en mocht Piet zijn  brommer voor deze gelegenheid lenen, aangezien zijn eigen nieuwe machine bij de dealer stond met olie lekkage uit de koppeling.
Ook de motor van Piet had wat achterstallig onderhoud; de linker voorvorkpoot lekte.
Rob had een verbandje aangebracht om de ergste lekkage op te vangen.
Tijdens de wedstrijd hoorde ik hem iets mompelen over "dat ding in de brand steken", ondanks deze beperking wist hij toch in zijn klasse bovenaan te eindigen.

Na de strijd nog even de heerlijk verwarmde kantine in en onder het genot van een drankje en een snackje, na teuten en daarna de lange drukke weg weer naar huis.
De brommers maar een nachtje in de bus laten staan, want het was niet direct het mooiste weer om de boel uit te laden; het regende pijpen stelen.

De kop is er weer af en straks na de oliebollen in Januari alweer de twee wedstrijd om de wintercup.
 

UITSLAGEN