TCO e.o.

AvondTrial 1 september

Voor de derde keer op rij werd afgelopen weekend de Avond Trial georganiseerd aan de Parallelweg 52 te Callantsoog.
We waren weer te gast bij Pieter en Yvonne Zwaan
Voorafgaande aan het gebeuren werd er al volop gebouwd en nagedacht over de non-stops.
De meeste activiteiten in de aanloop naar dit gebeuren vonden op het digitale web plaats in de vorm van WhatsApp berichten waarbij allerlei foto's werden gedeeld.
Het echte feitelijke opbouwen gebeurde in de laatste dagen voor de Avond.
Doordat er verschillende teams onafhankelijk van elkaar de non-stops aan het opbouwen waren, kwam ik er achter dat dat er teams waren, die gestart zijn met het "Omdenken".
Dit is een soort van "out of the box" benadering.

Woensdag een aantal hindernissen neergelegd voor een non-stop 2, maar door uitregenen er niet aan toegekomen om de linten en bepijling in orde te maken.
Deze werd door een ander bouwteam op donderdag (Rob) afgemaakt en bleek dat de route anders om is bedacht.
Dus de uitgang is ingang geworden en andersom, niet fout, maar onverwacht!
 

Vrijdag non-stop 4 in elkaar geknutseld, blijkt op zaterdag de route precies omgekeerd is geworden door deze non-stop, ook weer niet fout, maar niet verwacht!
Dit laatste konden ze gelukkig niet met non-stop 1 doen die op het terrein voor de schuur gemaakt werd door o.a. René Opstals.
Een lastige uitdaging om de beide auto's in de non-stop goed te gebruiken.
Aanvankelijk was al besloten om de groene Renault niet  te gebruiken, maar René vond dat jammer en heeft deze toch wel  laten opnemen in de non-stop.
Hierna maakte het eigenlijk niet meer uit of je links of rechtsom door de non-stop reed, want spoor kruisen was hier een vereiste.
Het was een heel gepuzzel om een goede route te maken voor alle klasses en deze ook nog over de auto's te jagen.
Uiteindelijk was het een mooie uitdagende non-stop geworden.
Dit alles was niet te doen zonder de inzet van de Zwaantjes die met het zware materieel zoals trekkers en kranen de zware obstakels naar en in de non-stop brachten.

 

Gezegend met het beste weer wat we ons konden wensen, brak het moment aan, de zaterdagavond, dat alles in gereedheid was om te starten.
De gesponsorde T-shirts waren net op tijd klaar en afgeleverd, de barbecue was op temperatuur en de verfrissingen koud.
Voorafgaande aan de wedstrijd die om zes uur door de voorzitter werd afgetrapt kon er ook nog een soepje worden genuttigd, zodat de deelnemers niet met een holle maag van start behoefden te gaan.



Dakkar specialist Jeroen van Daele was speciaal ingevlogen om de verkenningsronde voor te rijden.
Niet helemaal vreemd, maar niemand had Jeroen van te voren verteld dat de route dit jaar andersom was (volgens de voorzitter tegen de wijzers van de klok in).

Dus Jeroen stond aan de achterkant van het deelnemersveld in de verkeerd richting opgesteld.
Gelukkig had iemand dit op tijd in de gaten en werd de verkenningsronde toch nog rechtsom gereden.

Na de verkenningsronde was er een officiële Dakkar start. De deelnemers moesten een podium oprijden om daar hun kaart in ontvangst te nemen.
Daarna mocht er aangevangen worden met het beklimmen van de uitdagingen.

De eerste non-stop werd door voorzitter Frans Klaverboer bewaakt en was op het feestterrein gebouwd.
Deze was o.a. met de auto's samen gesteld.
Voor de rode klasse met een stevige opstap tegen de trial Saab die in eerste instantie door de meesten te fanatiek genomen werd met als gevolg dat Saab overgeslagen werd en pas op de groen Renault geland werd.
Een non-stop met vele op en afstappen.
Hierna een stukje rijden naar achter voor de tweede non-stop.

Deze werd gecontroleerd door Bas Pronk die na een periode veroorzaakt door ziekte weer zijn comeback maakte.
Een uitdaging met heel veel harde obstakels in route in de vorm van stenen en buizen.
Vooral de stenen zorgde voor de wat minder sterke rijders voor heel wat voeten.
De afstap van een stapel buizen voor blauw was iets te stijl.
Als deze niet met een klein hupje voor de afdaling werd genomen resulteerde dit in een salto.
Na een kleine aanpassing werd dit probleem opgelost, want we zien iedereen graag na afloop terug op het feestterrein zonder gips of ander bandages.

Daarna over een dragline schot verder naar achter waar we door Sjaak en Ria Vlaar werden verwelkomt.
Deze non-stop was bij de watermolen op en om de kraantransportwagen gebouwd.
Een non-stop van krap sturen en goed positioneren, waarbij de opstap voor rood op de wagen over de parabolica niet voor iedereen was weg gelegd om ongehinderd boven te komen.

De vierde non-stop was ook achterin op de waterberging op een platte wagen. Aanvankelijk zat er voor rood iets te veel uitdaging in om vanuit de slootkant via pallets op de wagen te geraken.
Heel wat rode piloten moesten hier een vijfje laten knippen door bewaker Frans Stam.

Daarna weer terug richting feest terrein naar de zandberg. Hier hadden de gebroeders de Rooij al eerder een mooie opstap gecreëerd voor de gele klasse.
Ze waren alleen even vergeten dat ze twee enigste gele rijders waren en de avond vanwege het 25 jarige jubileum van hun ouders en niet bij zouden zijn!

 

Deze opstap werd iets aan gepast, zodat deze voor de rode rijders te doen was.
Aangezien het een zandberg was, was er enige "verharding" in aangebracht middels boomstammen, buizen en een stelcon plaat.
Vooral op deze stelcon plaat werd veel gegleden door iets te nerveus aan het gas te hangen.
 Ook de opstap aan de achterkant voor de rode piloten op een grote buis was voor een enkeling iets te mans.
René Strooper verzorgde hier de knipjes op de kaart.

Daarna was het volgas terug naar de laatste hindernis non-stop 6 waar René Regenmortel ons stond op te wachten.
Op weg daar naar toe werden grote stofwolken opgeworpen die zachtjes neerdaalde op de daar geparkeerde voertuigen.




Dezelfde avond hadden deze allemaal dezelfde kleur (grijs).

Een non-stop gebouwd in de vorm van een hoefijzer met een aantal vervelende banden in opgenomen.
De rode piloten moesten vanuit een wat lastige positie bij de uitgang van de ene op een andere band te springen en dat zorgde voor heel wat strafpuntjes.

Hiermee was de laatste non-stop in het traject genomen.
Twee rondes op een kaart.
Hierna bij Bas Zeinstra de kaart inleveren voor de derde ronde.
De laatste en dus vierde ronde moest in donker worden gereden en dit betekende voor de snelle jongens een gedwongen korte pauze, voordat ze de laatste ronde mochten starten.
Doordat het ook later op de avond vochtig werd, boden de non-stops een extra uitdaging in de vorm van verminderde grip.
Waar in de eerste ronde nog met de twee spreekwoordelijk vingers in de neus de non-stop gemakkelijk genomen werden, was het nu anders.
Alleen de vijfde zand non-stop bleef gelijk.

Uiteindelijk hadden alle deelnemers de race uitgereden en de brommers aan de kant gezet en konden zich opmaken voor de einduitslag.
Ondertussen was er een podium gebouwd voor een bluesband.

Deze vermaakten het publiek met weemoedige muziek over verloren liefdes en ander verdriet.
Op de drums een multitalent Johan van der Ster die de drumstokjes bediende. Johan had dus net nog de AvondTrial gereden!

Het vuur in de Olympische kom was tot ontbranding gebracht en menig aanwezige zette zich op de bankjes rondom dit vuur.
Later op de avond zat er niemand meer op de bankjes.
Er was zoveel brandstof in geworpen dat de vlammen hoog opschoten en het bloed heet was geworden.

De aanwezigen lieten zich ondertussen de hamburgers en andere ingrediënten goed smaken weggespoeld met een koude verfrissing.

Bas had inmiddels de kaarten ingevoerd in de computer en de gegevens laten doorrekenen.
De uitslagen waren bekend.

Voor elke klasse waren vijf bekers gereserveerd. Echter in de witte klasse waren slecht drie deelnemers. De twee overgebleven bekers waren na de prijs uitreiking toch nog plotseling verdwenen. Iemand had zich zelf een beker cadeau gedaan.

Een aparte klasse dit jaar was de open klasse.
Hoe dit reglementair in elkaar stak was niet geheel duidelijk.
De bedoeling was blijkbaar dat elke deelnemers in deze klasse met een beker naar huis zou gaan.
Helaas was er geen rekening gehouden met een outsider, Willem van Hasseld, anders was de opzet voor 100% gelukt, jammer voor Gert-Jan Borst die nu net zesde werd.

Met de familie Zwaan en Frank Muntjewerf achter de bar, liep de catering als een trein en vlogen de versnaperingen rap over de bar en het geld verdween in grote sommen in de kassa.

Velen bleven overnachten.
Camping baas Pieter Zwaan zag er persoonlijk op toe dat iedereen met een kusje voor de nacht, rustig kon gaan slapen.

De volgende dag weer vroeg op en hielpen de overblijvers mee met opruimen, maar niet nadat er 's morgens bij een lekker zonnetje eerst uitgebreid werd geluncht met eieren en spek klaar gemaakt door Piet Knol.

Ook dit jaar weer was de Avond Trial weer een  groot succes, dit dankzij de belangeloze medewerking van alle sponsoren, de vele vrijwilligers en de familie Zwaan die hun haven en goed ter beschikking stellen om dit allemaal moegelijk te maken.
 

Allemaal hartelijk dank.

Klik hier voor de uitslagen