TCO e.o.

18 februari eerste batlle

18 Februari 2018, een prachtige dag.
Ondanks dat veel leden andere verplichtingen hadden, toevallig op deze dag, mochten we niet klagen over de opkomst.
Het beloofde een aparte wedstrijd te worden.
Als tweede aangekomen, René Regenmortel stond al te wachten met zijn fiets voor de poort, werd als eerste de kachel in de brand gestoken.

Puck en Merlin van Beekum namen een spade ter hand en ging zich bemoeien met het Muntjemeer.
Er werd een afwaterkanaal naar de buren gegraven.
En nadat de dam die het water nog even in het meer hield was doorgestoken, vloeide het meer langzaam leeg.
Buur Nuon heeft er inmiddels een vijver bij gekregen.

's Morgens was alles nog stijf bevroren, maar gaande weg dat het zonnetje aan kracht won, werd de bodem steeds zachter met een harde onderlaag.

Dit resulteerde erin dat bepaalde stukken in zekere non-stops zo glad werden als de beruchte paling in een emmer snot.
En dat laatste hebben de piloten geweten.
We hadden vier non-stops gemaakt en er waren ook vier controleurs; goed in evenwicht.
Vijf rondjes werden er gereden.

Sjaak Vlaar, vaste controleur, laat weten dat het herstel en zijn revalidatie volgens plan gaat.
Met nieuwe heup en genezen elleboog hoop hij over niet al te lange tijd weer strafpuntjes uit te delen op een clubwedstrijd.
Hij liet ons ook weten veel steun te hebben gehad met de aandacht die hij gekregen heeft na zijn fiets ongeluk.

De familie Zwaan was wat laat deze morgen, maar dit werd vergoelijkt door een materiaal kruiwagen die door de mannen was opgeknapt.
Zwaantjes, wel bedankt namens de club!

De eerste non-stop bij Dorus was nog redelijk goed te doen, al zag oud nationaal kampioen Aris zich bij de uitgang behoorlijk verslikken in een buisje wat hem in de weg stond.
Voor alle klasse was er voldoende uitdagingen in de vorm van stevige klimpartijen die een gevoelige rechterpols vroegen met een goede balans.
Stomweg gas geven, resulteerde vaak in graafwerk en daar heeft onze terreinbaas zijn eigen machines voor.

De tweede was een hele lastige voor rood en blauw.
Ondanks de aanwijzingen van de trialprofessor René die hier de kniptang hanteerde, was de opstap vanuit de zachte blubber met harde onderlaag voor de meesten te veel.
De meest rare stunts werden uitgehaald om de motor tot voorbij dit punt te krijgen en dankzij de milde stemming van de controleer werd niet alles gelijk afgestraft met een vijf.
Was je eenmaal voorbij dit punt gekomen, dan was het meeste leed geleden.
Zo ook dacht de voorzitter, die het laatste stukje parkoer in gleed en verwonderd naar zijn achterwiel keek die hem passeerde.
Onder grote bewondering van het publiek werd er een pirouette gedraaid en had Frans een goed uizicht op de richting die hij gekomen was.  Helaas zeggen de reglementen dat het voorwiel niet het spoor van het achterwiel mag kruizen en werd de uitvoering beloont met een vier en een halve punt wat afgerond betekend; een vijf.
Pim Kempe goed op weg in de non-stop in de witte route reed  richting uitgang en zat opeens in de de gele route!
Had waarschijnlijk gedacht, "als ik geel rij word ik minstens derde".
Maar helaas je begint in een klasse en je eindigt in een klasse.
En René knipte een vijfje.

De derde non-stop, bewaakt door het echtpaar Zwaan, had zo'n zelfde uitdaging in het circuit.
Direct na de ingang werd er recht naar beneden gereden en moest er beneden aangekomen vanuit de blubber met bevroren ondergrond weer uitgeklauterd worden.
En hier begon de uitdaging!.
Menig gevecht is hier gestreden met als uitkomst dat de non-stop zich niet liet verslaan.
Aris draaide het gas vol open van zijn viertact machine, het prut vloog hoog tot aan de Molenvaart aan toe, maar er zat weinig beweging in het vehikel.
Zoon Symen die hierna kwam, liet zijn brommertje naar beneden rijden en tufte er tot ieders grote verwondering zonder enig probleem zo omhoog en het gat uit!
Niek Zwaan gaf het ook niet zo snel op, maar moest uiteindelijk van zijn brommer af die van teleurstelling luide brulde en uiteindelijk smoorde in zijn eigen verdriet.
De uitlaat was schoon gebrand en gelukkig had de brommer behalve emotionele schade geen napijn.
Onze voorzitter ook niet voor een kleintje vervaard, deed ook nog een poging en ging als een speer het gat uit maar nipt voordat hij aan de veilige kant van de opstap stond, brak het achterwiel uit en zeilde hij met brommer keihard achteruit weer terug het gat in.
Gelukkig bleef de schade beperkt tot een pijnlijke elleboog, maar door alle oude schades hield hij hier wel last van.

De vierde non-stop was er een met voor de rode piloten net iets te veel uitdaging, wat in de eerste ronde resulteerde in veel vijven.
Hierna werd de non-stop iets aangepast door uitzetter en controleur René Regemortel.
Pim Kempe, al eerder genoemd in dit verslag, deed hier in de eerste ronde spannende dingen.
Boven op de put geklommen remde hij het voorwiel iets te veel af met als gevolg dat deze weg gleed en hij naar beneden stuiterde.
Gelukkig is Pim nogal atletisch en hield hij zijn brommer vast en kwamen ze allebei heel beneden.
Aangezien dit niet op de reglementaire manier ging, gaf onze groen-maaier René Pim toch nog een vijf.
 

Er werd deze wedstrijd heel wat af gemarteld op en in de non-stops.
Door de bevroren natte blubber bood het aan een ieder een zware uitdaging, maar iedereen reed of liep toch met een grote een smile op het gezicht rond, want het was prachtig weer en er was veel spektakel te zien.
Ik denk dat de controleur van de derde non-stop Pieter Zwaan pijn in zijn kaken had van het lachen om al het gespartel om hem heen.

Ondertussen was Puck driftig in de warme kantine aan het rekenen geslagen en voerde de puntjes in op zijn rekenorgel.

Tijdens de prijsuitreiking werd als eerste nog even geklapt voor Merlin van Beekum die in het seizoen 2017 als derde geëindigd was in de sportklasse.
Uit handen van de voorzitter kreeg hij de beker uitgereikt.
De bijbehorende bloemen had ie vrijdag zelf al mee naar huis genomen :).

De broederstrijd in de gele klasse werd gewonnen door de oudste de Rooij; Victor.
In rood was het Aris die met kop en schouder beter was als de rest en mocht de bloemen in ontvangst nemen.
In de blauwe klasse was het Niek Zwaan die zijn visitekaartje achterliet door met slechts 24 puntjes te winnen.
Of zijn ouders daar nog een rol in hebben gespeeld, is ons nog niet duidelijk, maar zijn broer Barry werd derde en in de witte klasse won de jongste van deze bengels Hessel de eerste prijs.

Samenvattend een prachtige wedstrijd onder schitterde maar zware omstandigheden, het Muntjemeer loopt steeds verder leeg en om drie uur schoof de poort weer zachtjes dicht waarna iedereen nog een klusje thuis wachtte in vorm van het ontprutten van de brommer.

Klik hier voor de uitslagen