Voor het eerst in de lange geschiedenis van TCO
kon de
vergadering gevierd worden in de eigen kantine.
Weeks van te voren had het bestuur samen met hun zoons en Rene
Regenmortel de handen uit de mouwen gestoken om het de kantine klaar te maken
voor dit festijn.
De andere leden hadden andere dringende verplichtingen.
Hierbij geholpen door Bas Muntjewerf die met de heftruck de materialen aan- en
afvoerde.
Ellen Rottier kwam tijdens de koffie nog langs met een paar smakelijke
appeltaarten, de dag kon niet meer stuk.
De kachel snorde er over, het aggregaat werd aangesloten en alles werd van binnen
gedweild en schoon gemaakt.
We waren er helemaal klaar voor.
Zondag werden er nog wat kleden en dekens aan de
muur bevestigd om het akoestisch wat vriendelijker te maken.
René Strooper
leverde een paar rol gordijnen en hing deze ook nog op. We waren er klaar voor.
Het liep echter even anders!
Vrijdag was het bestuur op tijd aanwezig om de laatste voorbereidingen te treffen.
Leona Zuurbier (de baas van Frank Muntjewerf) had op
tijd de kachel op gestookt.
Dit was ook hard nodig, want het vroor 2 graden binnen.
Het aggregaat werd gestart en de
elektrische kachels bijgezet, want het was nog steeds erg fris in het hok.
Aris ging de WC met de leiding ontdooien.
Frans en Bram de buitenverlichting
in orde maken en ik schakelde een paar TL's uit om wat sfeer in de keet te
maken.
Die sfeer die kregen we toen tijdens deze werkzaamheden de TL's zwaar begonnen te
brommen.
Vervolgens viel de stroom uit.
We dachten "te zwaar belast door alle elektrisch apparaten die
we bij
gezet hadden", maar het bleek iets ernstiger.
Het aggregaat besloot om op eigen
houtje de spanning behoorlijk verhoogd te hebben.
Nadat Johan een multimeter
hadden meegenomen, bleek de spanning in plaats van 230/400 Volt naar de 290/500 volt te
zijn opgeschakeld.
Het gevolg was dat de ingeschakeld TL bakken het begeven hadden.
Gelukkig is TCO erg creatief en werden er verlengkabels geregeld en hadden we
na verloop van tijd weliswaar beperkt weer spanning uit het pomp gebouw.
De koffie machine werd ingeschakeld en de muziek installatie kon weer draaien.
Op de tafels en overal
waar nodig werden waxinelichtjes neergezet, die ik gelukkig had mee gebracht.
Echter voor de oven die geregeld was voor de kippenpoten, moesten we ook nog
power hebben.
René Strooper gebeld en die bracht een aggregaatje mee die de oven net kon
trekken.
Uiteindelijk
werd de zaak met waxinelichtjes verder uit gelicht en we waren er klaar voor.
Het bier stond lekker koud en de kantine was op bedrijfstemperatuur.
Even naar achten
werd de start gemaakt met het officiële gedeelte
Tijdens de
vergadering werden we bijgehouden met een hapje en een drankje door Petra van
Aris.
Frans leidde de
vergadering strak door alle punten heen.
De terreinbaas was heel nieuwsgierig naar de financiële status van de club.
Maar gelukkig is zijn de huurcontract stevig dicht getimmerd, dus er is geen
vrees voor een verhoging.
Hij liet zich vervolgens overdonderen met een grote bos bloemen en met een luid
applaus.
Hij bood spontaan aan dat we het gehele jaar over zijn materieel konden
beschikken met machinist.
Er was een vraag
hoeveel leden de club had, dat waren er in 2016 vierenzestig, zonder de ere
leden.
Voor 2017 wordt er nog gewacht op een aantal betalingen.
De leden die nog
niet betaald hadden en wel op avond aanwezig waren, werd gevraagd om even op de
handen te gaan staan, zodat we ze beter konden uitschudden.
Een gladde aannemer in zaal zei dat ie altijd een betalingstermijn van 30 dagen
hanteerde en wist zich er zo uit te praten.
De
wedstrijd leider had voor smakelijk kippen poten gezorgd en die werden in de
over gelegd die inmiddels goed op temperatuur was.
Er was iets
vergeten met het opwarmen van de kippenpoten, want er ontsnapte grote
stoomwolken uit de oven.
De lekbak was vergeten, met als gevolg dat al het vet onderin de oven begon te
koken en onder uit de deur liep.
Even paniek in de keuken maar de kippenpoten smaakte er niet minder om.
Dit jaar voor het
eerste afgestapt van de het beker concept en gekozen voor borden met opdruk.
Deze doen het altijd erg goed als je onverwacht mee eters heb.
Dan kan jij met deze borden achteloos de tafel dekken.
Helaas moest de leverancier nog wat wennen aan de manier van drukken, want
enkele exemplaren waren gesneuveld.
Het is ook goed mogelijk dat één van de beide bestuurleden die de borden hadden
opgehaald de doos uit zijn klauwen heeft laten vallen, ze gaven elkaar eerst de
schuld, maar uiteindelijk kreeg de leverancier de schuld.
Dit jaar werd een
complete familie als vrijwilliger van het jaar benoemd.
De familie Zwaan.
Yvon en Pieter mochten naar voorkomen voor een bosje en een bord. Een tweede
bord wordt nog bij besteld.
Tijd voor
de uitslag van 2016.
In wit waren de
gebroeders Zwaan dit jaar gestart, maar gaande weg het jaar hadden ze de stap al
gemaakt naar de blauwe klasse, behalve Hessel
Gevolg was dat het jongste Zwaantje de eerst prijs mocht op eisen.
In de Blauwe klasse
was het een vader zoon strijd die gewonnen werd door Puck.
Vermelding hierbij is dat Rob Knol op punten gewonnen zou hebben als hij dit
jaar niet buiten mededingen moest rijden als gevolg van zijn kampioenschap vorig
jaar.
In de rode klasse
was de strijd van de senioren die terug kwamen uit geel, maar het was Kees
Boekel de eerste prijs in de wacht wist te slepen.
Kees zat op het moment van de prijsuitreiking nog in Arizona Amerika, maar
reisde spoorslags af naar Noord-Holland en kon de volgend middag de prijs uit
handen van Wim Duineveld in ontvangst nemen.
De gele klasse was een broederstrijd die door de oudste van de twee de Rooijtjes
werd gewonnen: Victor.
Er
waren nog een paar extra borden gemaakt voor de de trots van TCO: de Nederlandse
kampioenen.
Rob Knol nog voor zijn kampioenschap in 2015 in de jeugd en Frans Klaverboer en
Alex de Rooij dit jaar in de senioren klasses.
Voor Frans was er een speciale tekst:
Eindelijk
Nederlands kampioen op gedrukt.
Na
dit gedeelte werd de muziek, verzorgd vanaf de laptop van Dirk Warmerdam, een
beetje open gezet en kon er volop worden gefeest tot in de kleine uurtjes.
Dirk had een speciale TCO mix gemaakt die goed in de smaak viel. Gelukkig geen
polonaise.
Het was een
geslaagde avond die ondanks dat er op het laatste moment nog geïmproviseerd
moest worden, een groot succes was.
Uitslag van de competitie.
|