|
Onder niet al te ongunstige omstandigheden
werd de tweede clubwedstrijd gehouden. Het was zeer fris, zeker voor de
controleurs, maar gelukkig droog.
Er werden 5 non-stops in elkaar geknutseld
die 4 keer genomen moesten worden.
Aangezien we één groene pilootje Hessel in ons midden hadden, werd er voor deze
kampioen in de witte trajecten wat extra pijlen met een groene kleur geplaatst,
maar vocht hij mee in de witte klasse waar hij het tegen zijn grote broers mocht
opnemen.
 Op
de eerste non-stop werden de honneurs door wedstrijdleider Johan Schaap
waargenomen. Johan was de laatste maanden druk met een een andere motorsport
bezig geweest IJsspeedway. Johan heeft hier zelfs een eigen privé museum waar
alle grote der aarde op het gebied van IJsspeedway hangen, vaak nog samen met
relikwieën van deze helden.
Zoon Bart is bezig met een carrière op dit snelle ijs en paps ondersteund hem
daar bij.
Een lastige non-stop voor alle klasses vanwege het hoge kei gehalte waar een
spoor in gevonden moest worden.
De tweede werd bemand door kersvers
bestuurslid Bram Hamou, die op deze non-top min of meer bevroren is zoals hij
later vertelde.
Een non-stop die zonder noemenswaardige problemen te doen was voor alle
coureurs.
  Op
de vierde non-stop hield Yvon de moeder van de gebroeders Zwaan de wacht. Ze was
niet goed voorbereid op de kille omstandigheden.
Een technische non-stoppie die gecontroleerd goed te nemen was voor de meeste
klasses.
Als de controle er niet was dan moesten er voeten gezet worden zoals Marco
Veerman hier laat zien.
De meesten wisten de schade te beperken, maar door slordig te rijden wist ik
hier zonder veel moeite twee keer een vijf te pakken.
bij Yvon was de bevriezing toe geslagen.
Volgens Pieter, vader van gebroeders Zwaan, is hij de gehele nacht in de weer
geweest om haar weer op (bedrijfs)temperatuur te brengen.
 De
derde was een killer voor de gele
klasse waarbij deze over een evenwichtblak mochten balanceren.
Piet werp nog een vertwijfeld blik in de camera en gaat de vervaarlijke strijd
aan met behulp van veel steun zoekende voeten.
 Victor
probeert het zonder voeten maar zijn achterwiel besluit er recht naast glijden.
 
Verwoed probeert Victor het wiel weer op de
balk te krijgen wat uiteindelijk wel ook lukt om vervolgens met het hele spul er
links af te donderen.
Behalve de ego viel de schade erg mee.
 De
laatste werd door neefje Vin (van Arjen en Symen Pronk) gecontroleerd. Een niet
al te zware non-stop, maar je moet niet het lint stuk rijden, door een
nonchalance zoals ik tot mijn schrik merkte.
 
Bij het optellen van de puntenwas er nog
een kleine vergissing gemaakt waarbij leek of Rob Knol in de Witte klasse reed.
Hij had ook nog gewonnen.
Gelukkig werd dat snel recht gezet en mocht Steef Hamou de rozen in wit in
ontvangst nemen van zijn vader.
Rob hoorde in de blauwe klasse thuis en dat bewees hij door de rozen voor de
eerste plaats op te eisen.
 
De rode klasse was een strijd tussen twee
piloten.
Marcel van Tartwijk was de man met de sterkste zenuwen en wist Kees Boekel
achter zich te houden.
Marco Veerman mocht de rozen in de gele klasse pakken.
Zonder af te doen aan zijn prestaties, drie
piloten streden hun eigen strijd in de geel plus klasse en hierin was Jesse
Koomen de sterkste.
Ook weer met een kleine vermelding dat Aris op één punt erachter zat gelijk
achtervolgt door Victor met ook één puntje verschil.
De heren zijn aan elkaar gewaagd.!
Klik
hier voor het de uitslagen
|
TCO e.o.
