|
De kop is er af.
De eerste training.
Onder deskundige en enthousiaste leiding van trial
professor René Opstals is er afgelopen zondag getraind.
Het
accent lag deze dag op rijden onder zware omstandigheden.
Daarvoor hadden we deze zondag veel wind, lage temperaturen en sneeuw besteld.
Helaas was de stormkracht die we verwacht hadden niet gekomen.
Ook de sneeuw was onderweg naar de Muntjeberg veranderd in koude regen die tegen
ijzel aan zat.
Ook niet waar we op
gehoopt hadden.
We wilden worden af gebeuld.
 
De
piloten lieten zich door deze kleine tegenslagen niet uit het veld slaan en
traden monter aan de start van de training.
Als eerste werd er een traject uitgezet waar afhankelijk van het nivo een
route moest worden gekozen.
De route zelf bood ongeveer net zoveel grip als de spreekwoordelijke paling in
een emmer snot, dus niets.
 De
kunst was om een houding op de motor aan te nemen die je toe liet om kleine
zijwaartse verschuivingen van de wielen te ondergaan, zonder dat er steun met de
voeten gezocht moest worden.
Gaande weg de training werd het spoor waardoor gereden moest worden steeds dieper,
zodat het sturen al lastiger werd.
De
volgende uitdaging was om te proberen uit de situatie van nul grip toch het
voorwiel weten te liften om een opstap te nemen.
Ook hier was weer heel belangrijk de juiste houding diep op de motor zitten en
het gas met het fluwelen handje bedienen.
Hier werd door de heren heel fanatiek op getraind.
De
voorzitter liet zich ook nog even zien, maar had andere bezigheden thuis.
Zijn vrouw Marja was jarig, maar hij had gister de centrale verwarming
gedemonteerd en was nog er niet in geslaagd om deze weer te monteren.
Het was wat koud in huis.
Het wordt dus waarschijnlijk een feestje met Glühwein en kleine flesjes met hart
versterkertjes.
Dat hij niet veel vertrouwen had in zijn eigen kwaliteiten, bleek wel uit het
feit dat hij het overgebleven glaswol in kantine mee naar huis wilde nemen om
door goede extra isolatie de schade nog enigszins te beperken en zo proberen de
zomer te halen.
Ondertussen was de kantine ook op temperatuur gekomen. De elektrische kachels en
de Zibro petroleum kachel die we eindelijk aan de praat hadden gekregen, hadden
de temperatuur op een aangename waarde gebracht.
De trainer bijna
stijf bevroren, stoof na het seintje koffie als eerst naar de kantine om zijn
verklemde ledenmaten op te warmen.
Tussen het koffie drinken door werden de winnaars van de kersttrial nogmaals
gefeliciteerd, maar nu met de ruiker rozen waar ze nog recht op hadden.
Daarna was het voor de leergierige leerlingen nog een
hele toer om de trainer na de koffie weer naar buiten te lokken voor een tweede sessie.
Het voorstel om wat theorie te doen van achter een bak warme koffie werd door de
cursisten van de hand gewezen.
De leerlingen waren onverbiddelijk ze wilden afgebeuld worden.
Bij de tweede sessie
lag het accent meer op om vanuit een niet ideale positie, recht er voor dus, een
lastig opstap te nemen.
Dit vergde van de heren wel enige inspanning want menigeen moest in de
beproeving afstappen om het vege lijf te redden en daarbij de motor moeder ziel
alleen achter latend.
Ondertussen werd de moeilijkheidsfactor op gevoerd door meer wind vlagen te
produceren en hier af en toe een paar handen regen door te strooien.
En zo werd er enthousiast door getraind tot een uur of drie. Toen was iedereen
voldoende door de mangel gehaald, nat geregend en moe gestreden en mocht de reis
naar huis aanvaard worden waar nog een schoon maakklusje wachtte.
Het was een geslaagd spektakel en wordt vervolgd.
De coureurs die
vandaag getraind hebben, hebben een flinke voorsprong in de wedstrijd van
volgende week. |
TCO e.o.
