De jaarlijks time trial werd dit jaar weer
op tweede pinksterdag in Warmenhuizen verreden.
De afgelopen weken waren de deelnemers al druk bezig om de juiste settings te
zoeken tussen balans en snelheid.
In welke versnelling neem je die hindernis, moet ik nog opschakelen, waar liggen
de rempunten en de apex van de bochten, allemaal vraagpunten waar een menigeen
mee worstelde.
Doordat de weergoden niet te voorspellen zijn, was het tot op het moment van
starten afwachten hoe de condities van het terrein waren.
 De
ondergrond was nog keihard als gevolg van de afgelopen droogte. Doordat Plavuis
hier 's morgens al een dunne water nevel overheen gelegd had, waren de
omstandigheden verraderlijk.
Na het noodzakelijk bijpraten was de baan snel uit gezet en konden de eerste
coureurs aantreden. De wedstrijdleiding was in handen van Piet (engineering)
Knol.
Tosca ontving van voorzitter Frans instructie over hoe de startvlag te hanteren
en deed dit met grote verve. Onder het slaken van de kreten "als baan vrij" en
"rijders klaar? AF", werd er professioneel gestart.
Dat de deelnemers de zenuwen niet altijd de baas waren bleek wel uit het feit
dat de gashandels hier en daar te hardhandig opengetrokken werden, met als
gevolg dat het achterwiel wegbrak.
Tijdens de wedstrijd was het meestal bijna droog, maar een eenmalig buitje
veranderde de baan compleet.
Gelukkig duurde dit niet lang, maar de piloten die als eerste mochten aantreden
na deze bui ondervonden hoe glibberig de hellingen en vooral de betonnen platen
worden als gevolg van een beetje water en zakten onverwacht terug
Ook bij sommige voorwielen verzamelde de
modder zich onder de spatborden met als gevolg dat het ronddraaien van deze
wielen ernstig belemmerd werd.
Gelukkig behoefde de wedstrijd niet stilgelegd te worden tijdens deze buitjes.
De jongere deelnemers zochten een goed heen komen in de grotere buizen.
Ook wedstrijdleider Piet Knol had tijdelijk zijn kantoor in één van de buizen.
 Hier
en daar ontspon zich een heus gevecht tussen de deelnemers wat leidde tot
ongekende spanning waarbij het talrijke publiek compleet uit hun dak ging.
Onder luidde aanmoedigingen sprongen de de coureurs kwiek over de hindernissen
en sturende hun vehikels lenig door de route.
Robert Kalverboer had het even niet meer in de hand en op het passeerpunt in de
route trok hij zijn brommer onderuit en verliet het parkoer. Hij probeerde nog
terug te komen in de wedstrijd, maar de aangerichte schade was te groot en hij
kon niet meer winnen.
Niet alleen de piloten hadden last van de spanning, ook de gehele renstal van de
familie de Rooy had als gevolg hiervan start problemen en was slecht aan de
praat te krijgen. Onze voorzitter moest er aan te pas komen om de brommer van
vader Pim te kalmeren en deze te starten.
Kees Boekel had de hoeveelheid brandstof niet helemaal goed berekend en moest in
de laatste wedstrijd bij tanken. Dit koste hem de overwinning.
 Nadat
iedereen drie keer de arena betreden had en de snelste mannen in de laatste heat
tegen elkaar moesten strijden bleek Aris de uiteindelijk winnaar. Met 40 van de
maximaal 45 te behalen punten eiste hij de eerst plaats op.
Hier nog enkele filmpjes gemaakt door
cineast John Koomen:
|
TCO e.o.
