TCO e.o.

Gladde kersttrial 

In de aanloop naar deze traditionele kersttrial werd gezien de deken van sneeuw die over ons trialterrein de afgelopen weken was gedrapeerd, ook naar het terrein in Den Helder gekeken. Volgens terreinbaas Johan Schaap hield het daar ook niet echt over.
Dus werd als locatie Warmenhuizen aan gehouden.

‘s Morgens zag alles er nog zonnig uit, maar gaande weg de dag kwamen er vanuit het noorden donkere wolken onze kant op drijven.

Piet Warmerdam, een noordeling had al regen gehad op zijn voorruit op weg naar Warmenhuizen.
Op het moment dat alle paaltjes er inzaten en de lintjes gespannen waren, begon het ook inderdaad wat te regen.
Gelukkig konden we binnen tussen de dure kool staan waar Peter "terreinbaas" Boekel de ruimte verwarmd had en de geuren van de Unox snert de ruimte begonnen te vullen.



Na de koffie en de aftrap van onze voorzitter konden we naar buiten waar inmiddels de zon alweer volop scheen. Het geheel bood een aanblik van een wintersport gebeuren.
De non-stops waren van een dusdanig nivo dat we hoopten, ondanks de sneeuw en ijs, de non-stops op de juiste plaatsten te kunnen verlaten en niet ergens onderweg onverwacht de non-stops uit te glijden.
De grip, als daar al van gesproken kon worden, was zeer verrassend. Meestal in negatieve zin; dat die grip er gewoon niet was.
Zo rijd je zonder probleem een helling op en de volgende ronde sta je te slippen op de vlakke grond tegen een kluitje prut aan. En heeft het achterwiel eenmaal gespind, dan is de plek gelijk verijsd en is het beetje grip weg.
Ik zag vele prominente rijders die normaal niet voor een kleintje vervaard zijn, stuntelen voor een buisje waar een witte piloot onder normale omstandigheden met de ogen dicht en de bekende vingers in de neus over heen wipt.
Ook het achteruitglijden was een veel geziene tactiek om de maximale score op te halen.

Frans "voorzitter" Kalverboer durfde het niet aan om zijn nieuwste aanwinst in te zetten.
Wat vele nog niet weten, maar Frans heeft de viertaktkleppen aan de wilgen gehangen en heeft een nieuwe tweetact machine aangeschaft.
De verhouding tussen secretaris Nico en voorzitter Frans is sinds deze aanschaf ernstig bekoeld. Het woord verrader valt regelmatig. Tijdens de laatste bestuursvergadering was er een explosieve stemming en die had de temperatuur van de afgelopen december maand.
Ook Wim Duineveld liet de nieuwste fiets thuis en kwam met een oudje van zoon Sjors.

De vele jeugd maakt het niets uit en tufte vrolijk in de rondte. Marco Veerman moest vanwege een tenniselleboog verstek laten gaan en offerde zich op als opduwer bij de jeugd.
Ik denk dat Marco deze dag de meeste kilometers heeft gemaakt. Het vele kersteten heeft hij bij deze uitstekend gecompenseerd.
De ander Marco in de club "Loof" liet zich ook nog even zien met dochter, maar moest als gevolg van een hernia ook de brommer laten staan.

Het rijden onder deze extreme omstandigheden vroeg enige gewenning.
Door het weg blijven van de wind en het heerlijke winterzonnetje kreeg het geheel iets van een wintersport vakantie. Er moest net nog niet gesmeerd te worden.
Gaande weg de wedstrijd kwamen de piloten beter in het ritme en leerde men de gaskraan met de fluwelen handschoen te bedienen.
In één keer een dot gas geven, werd gelijk afgestraft met een spinnend achterwiel of een achterwiel die een geheel andere richting op ging als dat de gasgever in gedachte had.
In beide geval resulteerde dat meestal in een vijf.

Rond de klok van één uur waren de meeste non-stops gereden.
Het terrein was van maagdelijk wit in groezelig zwart veranderd.

Peter Boekel sponsorde de Unox snert en had deze goed op temperatuur gebracht en vond onder de aanwezigen gretig aftrek.
Nadat de punten telling was opgemaakt kon er gestart worden de befaamde prijsuitreiking.
Ondanks de moeilijke omstandigheden was de opkomst behoorlijk te noemen. Vooral de jongste jeugd was goed vertegenwoordigd en liet zich niet uit het veld slaan door een beetje sneeuw en vermaakte zich naast de motoren met met sleetjes op het ijs.
Kruijer Engineer had gesponsord in een diversiteit aan prijsjes van huidverzorgingproducten en motorverzorging tot pakketjes die licht in de duisternis brengen.

Dirk Warmerdam liep met een hoofdlamp op een verspreide zo een warm licht in de schemerige ruimte.

Na nog wat na geteut en gedronken te hebben, werd rond de klok van drie uur de tent gesloten en kon ieder zijn eigen kerstweg gaan, op naar het nieuwe jaar.

Uw verslaggever

Cees

Voor uitslagen klik hier