TCO e.o.

Verslaggever: Kees Boekel
 

­­­­23-10-10

“s Ochtends vroeg stond Marco al om 7 uur voor de deur, mijn vader kon namelijk niet rijden vanwege een blessure en zeer drukke bezigheden (hij moest namelijk mijn scooter opvoeren). Eerst nog even gauw alles inladen en toen maar richting Purmerend rijden om Bert ten Haaf op te halen. 

Onderweg nog een poging gedaan om wakker te blijven door wat koffie te drinken, maar de slaap werd mij te veel, en het merendeel van de koffie belandde op mijn broek dan in mijn mond. 

Uiteindelijk in een koud maar droog Scheindel aangekomen, gingen we eerst maar eens de brommers uitladen, laten keuren en daarna uiteraard inschrijven. Na de keuring nog even een beetje contacten met de buren, Robert Kalverboer en Marco Loof, en daarna was het alweer tijd voor de wedstrijd bespreking, en daarna natuurlijk de wedstrijd. 

Geel en rood begonnen op non-stop 1, en blauw en wit op non-stop 5. Die begon met een verraderlijk klimmetje, een gladde daling en daarna met een draai een helling op om daarna via een boomstam en een hoge daling bij het eind te komen. Ik begon helemaal niet lekker en scoorde gelijk 3 strafpunten daarmee.

Non-stop 6 begon vrij goed, met een dunne rioolpijp als opstap en met een draai een klein heuveltje en een boomstam op, daarna krap draaien en om een grote shovelband heen, daarna een ingegraven shovelband op en via een afdelinkje langs een steen eruit. Ik dacht indruk te maken op de controleurs door in plaats van het heuveltje naar beneden, de blauwe route te nemen, het heeft inderdaad indruk gemaakt, want ik kreeg er gelijk 5 (straf)punten voor.

Non-stop 7 was vrij gemakkelijk, weer een kleine rioolpijp, een met puin bezaaide heuvel op, een krappe links-recht-combinatie, en via een paar heuveltjes weer naar beneden. Het was best wennen, omdat delinks-rechts-combo ook vol met puin lag, ik kwam hier dan ook met een 2 uit.

Non-stop 8 was een leuke en spannende non-stop met een grote boomstam als begin, een flinke helling erachteraan, nog wat leuke hellinkjes erachteraan, en een ingewikkelde rotsenstapel op met daarachter gelijk een gladde heuvel, daarna een simpel heuveltje af en je was alweer klaar. Ik vond hem nog steeds wat aan de moeilijke kant, en scoorde er weer 2 punten mee.

Aangekomen bij non-stop 9, konden we een tijdje rusten omdat er nogal een file stond bij de ingang. Eenmaal aangekropen bij de ingang konden we gelijk punten scoren omdat er 3 rioolpijpen achter elkaar lagen.
Mijn rivaal Willem Duineveld had een goede manier gevonden door hem eigenlijk erg krap te nemen en de motor via 1 voetje een kwartslag te draaien.
Dit leek eigenlijk de beste manier, omdat mijn versie bestond uit het ruim nemen van de pijpen, en hem met steun van de 2^e pijp de motor om te zetten, en over de 3^e buis heen te rijden, alleen dit mislukte helemaal, dus heb ik in non-stop 9 aldoor afgemaakt met een 3.
Na de pijpen was het vooral wat slingerwerk, en ook een klein beetje omzet werk.
Ondanks dat het een vrij gemakkelijke non-stop was, werd de druk goed opgevoerd door de controleur, die om de 10 seconden luidkeels de resterende tijd omriep, waardoor het leek alsof je nog heel weinig tijd over had.

In de derde ronde had ik al helemaal problemen mee, omdat ik na nog geen 2 meter mijn uitlaatdemper verloor vanwege een zoekgeraakt boutje. Ik mocht gelukkig wel de non-stop afmaken, en ik kon ook nog van een van mijn rivalen een nieuw boutje krijgen.

Non-stop 10 was, voor de witte klasse in ieder geval, de makkelijkste, heuvel op, heuvel af,  met een draai naar rechts een heuvel op, verder met een linkerdraai, en de heuvel af, deze heb ik dan ook, met uitzondering van de laatste ronde,  aldoor met een 0 afgemaakt.

Non-stop 1 was ook een vrij makkelijke non-stop, met één vrij vervelend gedeelte wat vrij krap was en vol met puin lag, maar voor de rest was het weer een op en neer/heen en weer parcours. En ook deze had ik eenmaal met een 1 en voor de rest met een 0. 

Helemaal achteraan lag ergens in een hoekje verstopt nog non-stop 2, die lag aan het begin vol met buizen, en met een vrij gladde helling omhoog, en een paar kronkels naar beneden was je er al weer uit.

Non-stop 3 was denk ik niet zo spectaculair, want die is uit mijn geheugen gewist.

Non-stop 4 was vrij spectaculair, een vrij steile en hoge helling met gelijk daarna een krappe draai naar beneden, nog een keertje omhoog en omlaag en dat was het dan.
Na nog even wat gegeten en gedronken hebben was het niet lang wachten voordat we weer vertrokken.

Dag 2

Na de regenbuien van de dag ervoor was het vrij glad geworden, vooral non-stop 9 was een echte baggerzooi, maar gelukkig waren de rest van de non-stops goed te doen.
Ik vond dat ik het die dag heel goed gaan, heel weinig punten gehaald voor mijn doen, maar daar hadden mijn rivalen ook last van, en eindigde ik alsnog op de 7^e plek.

Het was een erg mooie afsluiting van een geweldig NK. Ik ben uiteindelijk 8^e geworden in de sportklasse B

Willen Duineveld 2^e
Marco Loof 3^e
Onze eigen voorzitter Frans Kalverboer 6^e, maar die moest nogal wat wedstrijden afzeggen, omdat hij ernstig last had van lekker-onder-de-zon-liggeritis.
En mijn eigen vader, Peter Boekel, is 13^e geworden, maar de beste man heeft last van een arm blessure dus kon ook heel vaak niet meerijden.
Marco Veerman is nog 5^e geworden in de sportklasse A.
Robert Kalverboer 12^e,
voor Nico Jongejan 13^e.
Mario ten Haaf 15^e.
En Johan Schaap 17^e.

Al met al heb ik een heerlijk NK gereden, en ben heel blij met een 8^e plaats.

Kees Boekel

a