|
Onder stralende en gezegende weersomstandigheden reden we
onder een prettig aanvoelend lente zonnetje naar Nunspeet.
Bovengetekende en oud voorzitter Frans Kalverboer hadden gekozen voor de route
over de Houtribdijk om op het mooie Nunspeet aan te rijden gelegen in een
lommerrijke omgeving.
Net een kilometertje op deze dijk werden we voorbij geblazen door een witte
Mercedes bus met wat opgeschoten jongelui er in.
Om deze even tot de orde te roepen werd direct de achtervolging in gezet om de
belhamels te achter halen.
Helaas de dijk was net te kort om ze binnen te
hengelen.
De pubers kozen de rotonde driekwart om buitenom Lelystad te rijden,
waarschijnlijk weer met gezwinde spoed.
Frans adviseerde om rechtsaf te gaan en
zo de kortere route te pakken en met een beetje mazzel zouden we ze de pas af
kunnen snijden.
Achter Lelystad aangekomen waar de routes zich weer verenigen, was er nog geen spoor
van de jongelui te ontdekken.
Rustig reden wij verder en dronken een paar kopjes koffie, het was inmiddels al
weer half 10 geworden; koffietijd.
Op het laatste stuk van de route aangekomen op de A28 was de koffie bij Frans
alweer de blaas bijna gepasseerd en werd ik gesommeerd de bolide onmiddellijk op de
eerste en beste rustplaats te parkeren, zodat Frans zich kon ontdoen van de
liters koffie.
Dit is inmiddels een vast onderdeel geworden van onze reis
en ook altijd op de zelfde rustplaats; Leuvenhorst.
Mocht hier in de toekomst ooit nog eens een forensisch onderzoek worden uitgevoerd,
zullen alle geursporen naar St. Pancras leiden en de koffie fabrieken van Douwe
Egberts.
Dat Frans stond stond te kletteren, daverde het witte Mercedes busje voorbij, de
route rechtsom was toch sneller.
Aangekomen op het terrein van de MC Nunspeet lagen alle non-stops ons al te
wachten.
Ook dit keer weer veel deelname uit ons mooie winderige Noord-Holland, want wat
is het toch een zegen daar, geen wind.
Piet Knol had zichzelf getrakteerd op een een nieuwe motor.
Hij was tenslotte net jarig geweest en vijftig geworden en het spreekwoord zegt:
verwen de wereld en begin met je zelf.
Helaas, er was een leeftijd dat je door het aanschaffen van een nieuwe motor je
zelf nog kon opwerken tot een hoger peil, maar na de vijftig is handhaven helaas nog
het hoogst haalbare.
Jammer Piet.
Na het welkoms praatje van voorzitter Gerrit werden we losgelaten op de
uitdagingen.
Voor de lagere klasses, waar wij zelf in reden, waren er weer mooie lijnen
uitgezet die we mochten beklimmen.
In de gele klasse zag ik onze
mede TCO-er Tom Schaap vechten om alle moeilijke opstappen met de voetjes op de
steppen te bestijgen, dat viel lang niet altijd mee, maar hij liet ook hele
mooie dingen zien, zoals het begeleidend van zijn vrouwelijk concurrent in deze
klasse om haar op te vangen op spannende plekken.
Ik moest onze Frans opvangen bijna hetzelfde, maar voelt toch anders.
De Brabanders,
stiefbeen & zoon Verheijen, moesten in quarantaine blijven en bleven
gelukkig zoveel mogelijk in de auto, want de weg naar het Brabantse land was ook
door het Corona virus gevonden.
De wedstrijd vorderde
gestaag en de strafpunten werden minder, mits ik de juiste route wist te vinden
tussen de blauwe en de groene bordjes.
Zelf in de laatste ronde wist ik bij de voorzitter op non-stop vijf nog een vijf
op te halen door een bordje te missen.
Daarvoor had ik er mijn motor al een keer laten afslaan.
Schiet wel lekker op met de strafpunten op deze manier, maar druk de pret
gelukkig niet.
Oud TCO-er Karl
Stusgen zag ik op de laatste non-stop in de laatste ronde wel drie door de
non-stop lopen om nogeens de route goed te verkennen.
Ik vermoed dat Karl voor het hoogste schavotje ging.
Jammer voor Marco
Veerman die de "oude" brommer" van Piet had overgenomen, want die veranderde in
een stoommachine in één van de non-stops. Gelukkig voor Piet had hij geen
garantie.
De brommer mocht in de bus van stiefbeen & zoon richting Brabant voor een
reparatie. En nu maar hopen dat deze gerepareerd en zonder virus terug komt.
  Rond
de klok van drie zat iedereen in de laatste ronde en hadden wij de kaarten
ingeleverd.
Tijd voor een bakkie soep en effe na teuten.
Het waren voor ons drie prachtige wedstrijden in Nunspeet, waar we zeer van
genoten hebben.
Ook TCO mocht enkele prijzen mee naar Noord-Holland nemen.
Alex de Rooij werd 2e in geel plus en Rob Knol eerste in Geel.
Bedankt MC Nunspeet.
Voor de uitslagen klik hier
Voor de eindstand klik hier
|
TCO e.o.
