TCO e.o.

 

 

1 februari 3e wintercup Nunspeet

 
   
  Verslag: Cees Kruijer
Foto's: Cees Kruijer, Hob Hulsman, Piet Knol
 
 
 

Zaterdagmorgen vroeg begon de uittocht uit Noord Holland richting Gelderland naar Nunspeet.
Onder gunstige omstandigheden, het was droog, werd het slingerde bospad bereikt wat ons naar het verborgen hol van de MCC Nunspeet leidde.
Voor we het complex bereikt hadden werd het pad nog een paar keer doorkruist door een mountainpad parkoer, waar de ongemotoriseerde tweewielers hun vele zweetdruppels op achterlieten tijdens een krachtmeting.

Aangekomen bij de slagboom werd ons vriendelijk verzocht om door te rijden onder de tunnel van de crosbaan naar een tweede grotere parkeerplaats.
Door het succes van de afgelopen keer was het met parkeren een beetje erg druk geworden, mede doordat onze vrienden op de rumoerige tweewielers altijd wat later tegen de middag met wat forser materiaal komen en niet door het tunneltje passen en hun parkeerplekken vooraan zijn dan al door triallisten ingenomen.

Vanuit (ex)TCO-ers was er ook weer volop belangstelling al was het niet zo druk als de vorige keer.
Er waren rond de zeventig inschrijvers.

Na de toespraak van de voorzitter, waarbij ik onze ex-voorzitter jaloerse blikken zag werpen naar de microfoon die hij zelf ook graag ter hand had willen nemen, werden we verdeeld over de non-stops losgelaten.

 

 

 

 

De Knollen familie had zich eens flink laten verwennen door zich in een nieuwe uitfit te steken. Piet, alweer geruime tijd vijftig, had voor de zekerheid met het oog op dementie, zijn naam op zijn shirt laten borduren "πt".
Ook Rob moet er aan geloven en zijn naam stond er ook op.
Dan viel het Piet niet zo op.
Het symbool
π is de kleine letter pi uit het Griekse alfabet  als afkorting van het Griekse woord περιφέρεια (periphereia = omtrek van een ronde vorm). De verhouding tussen diameter en omtrek en spreek je uit als Pi.
Zo leer je ook nog eens wat tijdens het lezen van een verslag.

 

 

 

 

De andere twee Wogmeerders Tom Schaap en Alex de Rooij hadden eigen verzorging en supporters meegenomen in de vorm van twee jonge dames, ook niet geheel verkeerd.
Ik moest het met Frans doen.
Gelukkig waren er ook nog enkele Den Helderse supporters mee gereisd om ons aan te moedigen

 


 

Deze keer hadden mijn trialmaat Frans en ikzelf gekozen voor een klasse met iets steviger uitdagingen; de blauw plus klasse.
In de blauw plus klasse rij je het blauwe spoor en als er groene pijlen staan dan moet je eerst deze route volgen.
Hier en daar was het niet helemaal duidelijk uitgezet, zodat de blauw plus rijders onderling verschillende routes reden door de non-stops.
Een kleinigheidje hou je.

Zelf was ik de route in de non-stops meer dan eens kwijt, wat gelukkig door de scherpe controleurs werd opgemerkt en resulteerde in de maximale score.

We hadden het tempo er goed in en terwijl wij al in de vierde ronde zaten waren anderen nog maar net met de derde begonnen.
Helaas krijg je hiervoor geen aftrek van punten voor, want in de de laatste ronde na de derde non-stop brak mij dat aardig op.
De verkramping in de handen sloeg toe.
Het bedienen van de koppeling met de wijsvinger begon te haperen, met als gevolg dat mijn rijstijl in de non-stops ook een wat vreemd aanblik bood, waarbij mijn motor ongecontroleerd bokke sprongen maakte in de non-stops. Mede hierdoor ging mijn score ook weer met sprongen omhoog!

Ondanks de sombere voorspelling liet later op de middag zelf de zon zich van zijn beste kant zien en dat was  voor de controleurs zeer welkom, want het valt niet mee om vijf uur op een non-stop stil te staan.

Ondertussen was er ook nog een fietstrial wedstrijd aan de gang, wat ook niet geheel onverdienstelijk was om naar te kijken.

 

Voor drieën hadden wij de motoren alweer op de kar, terwijl de familie Knol nog uitgebreid de tijd nam om te snacken voor ze op de laatste ronde aanvielen.

 

 

 

 

 

 

Na van een lekkere kop groente/tomaten soep genoten te hebben in de kantine, namen wij afscheid van de altijd goedlachse en vriendelijke dames van de puntentelling, (wij hebben Bas) werd ik door Frans netjes thuis gebracht.
 


Het was weer een geslaagde en gezellige dag in het Nunspeetse bos en ik hoop dat dit nog jaren zo blijft.
Organisatie weer bedankt, het was weer perfect.


Klik hier voor de uitslagen

 

 
 
 
 
laatst bijgewerkt door: C.M. Kruijer 01-03-2020