TCO e.o.

7 oktober clubstrijd

De vijfde clubstrijd werd dit keer uitgevochten op de Muntjeberg die vorige week nog als een echte vulkaan grote rookwolken uitbraakte.
Vandaag herinnerde niets meer aan of het moest nog de geur zijn die rond het terrein hing.
De omstandigheden waren geweldig om een wedstrijdje te rijden.

De leden hadden er zin en al rond de klok van 11:00 uur kon de voorzitter de de deelnemers loslaten om de uitdagingen te slechten.

De wedstrijdleider moest verstek laten gaan.
Een en ander had te maken met Oktober feesten in Duitsland had ik begrepen.
Misschien mede daardoor waren de uitdagingen voor de rode en gele coureurs van een stevig nivo.

De eerste non-stop was voor de blauwe klasse nog een redelijke inkomer, maar de rode en de gele piloten hadden hun handen er meer aan vol aan om zich na een gemakkelijke entree zich te moeten positioneren voor een stevige opstap tegen een paar flinke betonnen uitdagingen.

Petra van der Gragt hield alles nauw lettende in het oog en hanteerde met ferme hand de kniptang.

De tweede opstap werd door Dorus gecontroleerd.
Voor de blauwe klasse wederom een non-stop die door goed stuurwerk redelijk te doen was.
Iedereen in deze klasse heeft hier wel een nulletje geschoord.
Voor de rode piloten zat er wel flink wat uitdaging in en moest er flink worden omgetild en gepositioneerd.
Zelf dan was de kans op een nul score nog lang niet zeker.

Zo zag ik Aris, niet de minste piloot, struikelen over de keien, uitbalans raken en moest hij uiteindelijk de motor neerleggen.
De gele piloten, de gebroeders de Rooij, haalden in deze non-stop ook de meeste punten op.
Een nulletje in deze uitdaging was ze niet gegund.

De derde uitdaging was voor de blauwe klasse redelijk te doen.
Alleen die "kl*te" buis had er niet moet zijn.
Deze buis lag nog al los in de non-stop en moest van een wat lastig positie worden bestegen.
Daarbij lag deze ook niet waterpas en helde over naar de lage kant waar men gelijk meer als een meter lager uitkwam en steun voor de voeten was.
Alleen Frans Stam wist deze buis één keer zonder voeten te nemen en dat was pas in de de derde ronde.
Frans kwam voor een training, maar helaas was er een wedstrijd deze dag bedacht.
Het was voor hem wel weer even wennen om na lange tijd weer tussen de lintjes te moeten rijden, maar hij genoot er wel van!
 

Ook voor de rode worstelaars was het een zware uitdaging.
Zo zag ik Aris, niet de minste piloot, struikelen over de keien, uitbalans raken en moest hij uiteindelijk de motor neerleggen.
Tom Schaap zag ik ook worstelen en trekken aan de motor om deze uiteindelijk toch nog weer op de hoge buis te krijgen.
Hij kreeg een drietje voor de moeite,

Een nulletje voor de heren in rood zat er deze dag voor hun niet in.
De gele gebroeders de Rooij pakten elke ronde ook volop punten.
Alleen de laatste ronde zagen zij het licht en konden beide heren de knipjes aan de linkerkant van de kaart in ontvangst nemen van GertJan Borst.

Snel door naar Marco Veerman die op de vierde non-stop ons stond op te wachten.
Marco had een vrije dag omdat zijn motor bij Ad Verheijen in de revisie was.
Dit leverde voor de club weer een extra controleur op.
Ad doe maar rustig aan met de revisie, volgend jaar is vroeg genoeg.
Een non-stop met veel klim en daalwerk er in.
Zaak van goed op de brommer staan en goed sturen.
In de blauwe klasse wist iedereen uiteindelijk wel een nul te rijden.
Zelf wist ik hier een vijf punten op te halen door in de tweede ronde iets te veel gas te geven waardoor de motor spinde en mijn voorwiel opeens de verkeerde kant op stond.
In rood wist iedereen uiteindelijk wel een route te vinden om er min of meer ongeschonden door heen te komen, maar hier werden ook vele puntjes opgehaald.
De gele gebroeders wisten hier geen nul score te behalen op de knipkaart.

Bij de laatste non-stop moesten de heren elkaar controleren.
Het verschil in de blauwe klasse werd hier gemaakt door de tweede klim in de non-stop.
Beneden was het gedurende de wedstrijd steeds muller geworden door het gegraaf van de achterbanden bij het beklimmen van deze lange helling.
Het succes in deze non-stop werd voornamelijk bepaald door een goede start onderaan deze klim.
Gingen de gele en rode coureurs steeds beter klimmen gedurende de wedstrijd, de blauwe piloten kregen er steeds meer moeite mee en in de laatste ronde was het alleen de latere winnaar Symen Pronk die er nog met een nulletje doorheen kwam.
Frans Kalverboer haalde het nog met een twee-tje.
De rest had allemaal de volle score van vijf punten.

Het was een wedstrijd met een redelijk hoog punten gehalte, vooral in de rode de gele classes werden er veel punten gepakt.
In de blauwe classe wist Symen Pronk het net te winnen van Frank Stam op één puntje, waarbij Symen door een ijzersterke eerste ronde een voorsprong nam op Frans en deze niet meer uit handen gaf.
In de 60+ classe wist ik met nul punten voorsprong, maar met meer nullen net van onze voorzitter te winnen.
Peter Glas, ook weer terug van weg geweest, wist ondanks een trainingskamp in Bilstain niet verder te komen als een derde plaats.
Kick Veerman die weliswaar als laatste reed, liet de oudjes zien dat hij onderweg is, getuige de laatste ronde met slechts 7 puntjes!

In de rode classe was het ook ongekend spannend.
Eindelijk, na jaren, had Piet Knol zijn oude vriend Aris verslagen in een rechtstreeks duel.
Aris has in de eerste ronde al een behoorlijk aantal strafpunten opgelopen.
Deze voorsprong gaf Piet niet meer uithanden.
Als kleine extra genoegdoening, hij bleef ook zijn zoon Rob voor, al is deze overwinning geen garantie voor een volgende keer.

De broederstrijd tussen de gebroeders de Rooij werd beslist door de oudste van de twee; Victor, door elke ronde net een paar puntjes minder te pakken.
Moeder Gemma kan als vast prik de vaas wel klaar zetten.
De rozen komen de ene keer van Victor, een andere keer van Alex.











 

De grootste winnaar was ongetwijfeld controleur Dorus Pronk, die als gevolg van het ontbreken van witte rijders de rozen uit handen van de penningmeester in ontvangst mocht nemen en daarbij ook een knuffel opeiste.
Het was hem van harte gegund, want hij is de controleur die er bijna altijd bij is, in weer en wind.

Klik hier voor de uitslagen met punten

Ondertussen vermaakte de kinderen Glas zich uitstekend op de glijbaan van Non-stop 5.
Op moeder Petra wacht nog een wasje thuis.