|
 Onder
werkelijk weer geweldige weersomstandigheden werd de derde wedstrijd van het
jaar verreden.
De temperatuur was precies goed al had het voor de rode en gele piloten ook
kunnen vriezen, want die kregen wat voor hun kiezen of eigenlijk wielen.
Maat zoals het spreekwoord zegt wie een hindernis voor een ander bouwt,
struikelt er zelf over.
We hadden een goed opkomst en iets later als gepland, konden we aanvangen met de
wedstrijd.
Nadat ondergetekende
de aanwezigen had verwelkomd en toegesproken, onze voorzitter Frans was met zijn
twee cilinder ergens in Duitsland aan het dwalen, werden de leden losgelaten op
de uitdagingen.
Omdat onze leden geen mietjes waren werd er enthousiast geroepen" we doen vijf
rondjes vandaag".
Uiteraard geen probleem voor de organisatie en hier werd mee ingestemd.
Nog net geen ronde later werden deze grote woorden alweer ingetrokken door een
aantal jeugdige overmoedige leden die vergaande vormen van uitputting vertoonde.
Hierop werd besloten het toch maar weer op de vier rondjes te houden.
 De
eerste was een non-stop die door bosmaaier René Regenmortel bewaakt werd.
René
had de zaterdag voorafgaand aan de wedstrijd de gehele baan kort gewiekt zodat
we weer konden zien waar we de non-stops moesten bouwen en onze wielen heen
moesten sturen.
Hulde hiervoor.
Voor rood een schier onmogelijke non-stop leek het. Ik heb van deze piloten alleen
maar gezwoeg gezien.
Alleen Aris wist deze met nul punten te fiksen, maar ook
niet in de eerste poging.
 De
tweede werd door oud clubkampioen Sjaak Vlaar bewaakt die samen met de
vriendin van Jesse Koomen, Annejette, de uitdaging controleerde.
Een ware marteling voor de motoren en gele rijders die tegen de kopse kanten van
de openbuizen mochten oprijden.
Dit is trial op WK niveau,. Het was de
spreekwoordelijke "De dood of de gladiolen".
Sjaak verwachte een verhitte wedstrijd en had voor de zekerheid maar een aantal
brandblussers mee gebracht.
Sjaak nog bedankt!
 De
derde was een uitdaging die voor geel en rood niet met een nul te doen was. Het
krap draaien op de rotshelling was voor een ieder te hoog gegrepen.
Blauw en wit
was te doen maar op de rulle glad schuine hellingen met krappe draaitjes was een
voetje snel gezet.
Pieter Zwaan, vader van vele trialtalenten, hield hier de
wacht.
De puntjes werden geknipt door Petra van Aris en de moeder van Merlin van
Beekum trakteerde je op een dropje om het zout gehalte te compenseren.
De vierde was een
ouderwetse hill climbing met draaitjes op gladde hellingen. Hier werd ook weer
hard gewerkt door de gele en de rode piloten.
Een voetje was snel gezet bij het
glijden van de wielen en het spreekwoord zegt "als er één voet is gezet, volgen
er meer".
Hans van Beekum deelde hier de puntjes uit.
Hans kreeg ik in non-stop drie voor mijn wielen, want hij stond in mijn non-stop
om non-stop vier te controleren. Van schrik belande ik in non-stop vijf, waar ik
Rob Knol voor de wielen reed.
Gelukkig werden de non-stops geneutraliseerd en
mochten we het nog een keer overdoen.
Rob
heel wijs bij het inspecteren van de non-stops, had al gezien dat de rode klasse
geen uitzicht op een bos rozen bood en koos een klasse lager te gaan rijden.
Hiermee kaapte ie wel mooi de rozen voor mijn neus weg, want ik werd tweede.
Ik
moet toch nog eens kijken wat de reglementen hierover zeggen, maar het is hem
van harte gegund, want zijn vader komt sinds Aris ook rood rijdt niet zo vaak
meer rozen thuis.
De laatste was de
meest rode rijders ook weer een nivo te hoog en daarom moest Pim, ook vader van
trialtalenten, vaak de knipjes aan de rechterkant zetten, hierbij werd hij bij
gestaan door Petra van de Gragt die hun hele harem had meegenomen.
Absolute kampioen van
de dag was Hans de Waard die met het hoogste aantal punten wist te eindigen.
Ondanks dat het hem niet gemakkelijk af ging, trotseerde hij elke keer weer de
uitdagingen en wist zo toch een neerwaartse lijn neer te zetten in het aantal
strafpuntjes.
Kees Boekel had ruzie met zijn koppeling die niet deed wat hij wilde.
Niek
Zwaan moest opgeven als gevolg van een kapot achterwiellager die er voor zorgde
dat zijn ketting er ook aan ging.
Heel spijtig voor de heren.
Samenvattend een mooie
dag waar vele trialrijders, vooral de rode piloten, de stok weer een stukje
verder hebben gezet, want ondanks de stevige uitdagingen gingen de heren gewoon
het gevecht aan.
De winnaars van de dag
Klik hier voor de uitslagen
|
TCO e.o.
