TCO e.o.

Eerste krachtmeting 19 maart

Het was al weer enige tijd terug dat de laatste krachtmeting was geweest.
De vorige was bijna gelukt, maar door de sneeuw waren de non-stop niet te vinden.
Inmiddels staan de bollenvelden alweer in bloei.

Inmiddels zijn de kampioenen van 2016 gehuldigd en beginnen we allemaal weer op nul.
De jongelingen in de club zijn bijna allemaal een stapje omhoog gegaan en gepromoveerd en de oude generatie met het pensioen in het vooruitzicht een stapje terug.
In het geheim is er veel getraind o.a. in Nunspeet, maar uiteindelijk komt dat toch weer uit.
In dit geval doordat Symen Pronk het duel met een boom had verloren en daarbij zijn bovenarm brak.
Ongelukkig voor Symen, maar een geluk voor de club, want zo hebben we er weer een controleur bij, maar we zien hem toch liever op een motor
Nog even en op elke non-stop staat straks een Pronk te controleren.

Enkele leden hadden zich een nieuwe trialmotor laten aanmeten en zo kon je de familie de Rooij trots zien rond rijden op een nieuwe TRS.
Mooie motoren zie zich het komend jaar zullen moeten gaan bewijzen.
Aan de gebroeders Alex en Victor de Rooij zal het niet leggen.

Terug van een wereldreis was Daan van Daele die de laatste keer dat ik hem zag, nog van zijn knie aan het herstellen was.

Hij was het triallen nog niet verleerd, maar de routine ontbrak nog.

Ook Kalverboer Junior kon nog wel wat training gebruiken, gezien het wat onhandig afstappen van de motor na het nemen van een buisje

De non-stops waren goed bemand met controleurs.
Vader Pim op de eerste zelf gebouwde non-stop.
Dokter Kees Rottier stond op de tweede non-stop en keek begerig naar op de derde non-stop waar Symen de wacht hield met gebroken arm.
Ik had het vermoeden dat hij dacht "ik kan dat armpje wel beter fiksten", maar Symen hield zijn arm verborgen in zijn jas.

Alleen kwam er af en toe een handje uit om de kaart vast te pakken om de knipjes te maken.

De tripple buizen uitdaging zorgen bij de beginnende piloten voor veel problemen, terwijl de senioren het voorwiel hoog hielden er er overheen zwevende.

De volgende uitdaging was voor blauw en rood lastig als gevolg van de buizen bij de ingang.

Op de foto hiernaast zien we een Nederlands kampioen met twee vingers in de bekende neus de non-stop slechten.

Op de vierde stond oudoom Bas Pronk en op de laatste oudoom Dorus samen met Sjaak Vlaar, terug van weg geweest.
Kortom een gouden team voor de controle, al zou Piet Knol daar wel even anders over gedacht hebben, toen hij van het laatste duo een vijf voor zijn prestaties kreeg.
Piet wilde natuurlijk terecht weten waar hij die vijf aan te danken had, maar werd door het duo van het kastje naar de muur gestuurd.
Uiteindelijk konden de heren hun lachen niet meer houden door een steeds meer gefrustreerde Piet en bleek dat 1 april wat vroeg viel dit jaar.

Alex laat hier zien dat ook op een nieuwe motor dat het nog even wennen is.

Gezien de punten was de wedstrijd op een goed niveau uitgezet en vielen de non-stop erg mee, omdat er gerekend was op een wet-wedstrijd.

In de gele klasse was Victor oppermachtig en wist zijn rivalen achter zich te houden die gelijk eindigde met een drievoud aan strafpunten.

De rode klasse werd gedomineerd door de oudere generatie die terug gekomen was uit geel. Ondertussen worden deze oudjes aangevallen door de jongelingen die de oudjes steeds ouder zien worden.

In de blauwe klasse domineerde de aller oudste de aan hun AOW ruikende piloten.
De Nederlands kampioen Frans Kalverboer die binnenkort ook een 6 als eerste cijfer in zijn leeftijd aanduiding krijgt, wist nipt te winnen van het andere fossiel (mijn persoontje)

In wit speelde zich een ongekend spannende wedstrijd af, die door Hessel Zwaan uiteindelijk in zijn voordeel werd beslecht.

Klik hier voor de uitslagen