TCO e.o.

 

 

Herfst op de Muntjeberg

 
   
  Verslag: Cees Kruijer
Foto's: Cees Kruijer
 
 
 

Het uurtje extra als gevolg van het terugzetten van de klok op wintertijd hadden we mooi te pakken.
Of het hier door kwam of dat onze voorzitter zijn prijzengeld er aan het doorjagen was op een Caribische eiland weet ik niet, maar om 11:00 kon er stipt worden afgetrapt.
Na nog even voor de verse Nederlandse kampioen Alex de de Rooij te hebben geklapt, stortte de 23 deelnemers zich vol overgave op de uitdagingen.
Deze uitdaging waren goed opgebouwd en boden de piloten voldoende strijd.

De eerste werd door René Regenmortel gecontroleerd en was een leuke inkomer voor alle klasses.
De knipjes werden door Pieter Zwaan en Frank Muntjewerf verzorgt die bij de uitgang stonden te keuvelen en alle locale problemen bespraken en daar ook vaak een oplossing voor hadden.
Wat ze van plan zijn met de burgervader van Hollands Kroon is mijn nog niet te oren gekomen.

 

Een prima opwarmer voor de tweede non-stop waar iets meer strijd voor geleverd moest worden. René strooper stond hier op wacht. Een mooi gebouwde non-stop met heerlijke opstappen en draaien erin die alleen door strak het juiste spoor te berijden zonder stafpunten te ronden was. Maar kwam je in de problemen dan moesten de voeten van de steppen en  dit bracht weer extra punten op de kaart. Vooral geel had hier grote moeite mee. Toch zag ik Jesse Koomen hier hele slimme dingen doen met de motor die hem zelf een keer een nulletje op de kaart bezorgde.

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

 

De derde non-stop werd door vaste controleur Bas Pronk bemand.

Op de uitgang had ie een vrouwelijk assistente die de knipjes voor hem verzorgende. Voor de witte en blauwe klasse een heerlijk non-stoppie die gemakkelijk te rijden was. Voor geel en rood zat er genoeg uitdaging. Vooral het opstappen op een buis op de kopse kant zorgde nog al voor wat voeten werk. Ook de gebroeders Schaap en vriend Maarten Rottier hadden hun handen hier meer als vol aan.

 

 

 

 

 

 

 

 

De vierde non-stop stond onder toezicht van de vader van de Nederlands kampioen Pim de Rooij.
Een lastig draai direct na ingang over een buis zorgde voor veel voeten bij de blauwe piloten.
De oude garde in rood had hier duidelijk minder moeite met de nonstop als het jonge aanstormende talent in deze klasse.
Waar de oudjes een nul scoorde moesten de piep jonge het vaak met een drietje doen of zelf een vijf nemen.

 

 

 

 

 

 

 

 

De laatste non-stop werd door Dorus gecontroleerd.
Een non-stop met hoge bergen en diepe dalen. Vooral de rode en gele klasse hadden hier nog best moeite mee. Het laatste stuk van de non-stop denderde je met de motor van de berg af richting uitgang.
Waar wit en blauw door mocht sturen moesten de rode en gele piloten vol in de remmen, want er moest nog even een aantal meter terug omhoog gereden worden om een paaltje heen en pas daarna kwam de verlossing.


Vooral de jonge rode piloten haalden hier veel punten op.
Hier onderscheiden de mannen zich van de jongens.

Aris hield de motor schoon en bemoeide zich met met de jongste jeugd om deze goed door de non-stops te begeleiden.
Ik zag Kick en paar keer omvallen door te proberen en voet zetten, maar hij was vergeten dat zijn motor nu grote wielen heeft en dat zijn benen nog niet mee gegroeid zijn.
Des al niet te min als het pijn deed, werden de waterlander manmoedig weg gedrukt de motor weer aangetrapt en ging ie manhaftig weer verder.
Ik vertrouwen erin dat het goed gaat komen, maar het is uiteindelijk ook met zijn opa Klaas gelukt en ook vader Marco heeft het triallen al bijna onder de knie.

 

 

 

De gigantische druk die op de schouder van Alex lag werd hem te veel en hij kon zijn Nederlandse titel niet waar maken door de overwinning te pakken.
Ondanks dat heb ik hem mooie dingen zijn doen met motor.
Zijn grote broer was nog te sterk voor hem en pakte de overwinning.

In rood was het senior Knol die nipt voor de neus van senior Veerman de rozen weg plukte.

In blauw was het junior Knol die liet zien hoe hoe je moest triallen en met maar 8 puntjes de rozen voor moeder Marleen had gewonnen.

De witte klasse was nog een peulenschilletje voor de jongste van de gebroeders Zwaan, maar ik weet zeker als Merlin Beekman nog een paar wedstrijden heeft gereden, hij voldoende ervaring heeft om een bedreiging voor Hessel te worden.

Een prachtige dag met fantastische non-stops en enthousiaste deelnemers en veel publiek.

 

Klik hier voor de uitslagen

 

 
 
 
 
laatst bijgewerkt door: C.M. Kruijer 01-03-2020