TCO e.o.

Batlle 18 Oktober

Onder niet geheel gunstig weersomstandigheden werd de 6e clubwedstrijd uitgevochten.
Er waren niet veel coureurs die weg naar de Muntjeberg wisten te vinden.
Dit had deels te maken met de najaarsvakantie en waar alle andere trialhelden bleven, was mijn een raadsel.

Geroutineerd werden er vijf mooie uitdagingen in elkaar geknutseld, waarbij rekening gehouden werd met de wat glibberige omstandigheden.

Bij de aanvang van de wedstrijd begon ik met partner in crime Frans Kalverboer aan een non-stop.
Inderdaad een non-stop, want er was geen non-stop bordje aangebracht.
Snel even kijken welke van de vijf non-stops het betrof.
Bleek het de zesde te zijn.
We hadden ons met uitzetten overtroffen en per abuis zes non-stops gebouwd.
De wedstrijdleider heeft ook zitten snurken.
Ik noem geen namen, maar de insiders weten wie ik bedoel.
Bas Zeinstra, de puntenteller moest zijn wedstrijd rooster herzien.
Gelukkig is Bas ongekend handig met dit geniuze programma en wist hij de schade beperkt te houden en waren de uitslagen op tijd klaar.

De non-stop gemaakt in het bos was voor rood best wel lastig, omdat er krap over buisjes heen gestuurd moest worden.
De blauwe piloten hadden het wat gemakkelijker.
De non-stop vooraan begon met voor de gele boys met een echte hillclimb.
Helaas zette de regen niet echt door anders hadden we de gele jongens fluks naar boven kunnen zien snellen en misschien net zo hard in de achteruit weer terug.

Door de natte omstandigheden was het profiel van de achterband in bepaalde non-stops van cruciaal belang.
Vooral in de non-stop waar Dorus de puntjes knipte speelde dit een grote rol.

Vanuit de smurrie aanzetten om op een buisje te klimmen nekte menig atleet of was goed voor een aantal strafpunten.

Hessel Zwaan reed als starter als enigste de groene klasse. Voor de uitslagen was hij bij zijn oudere broers gevoegd in de witte sportklasse gevoegd.
Samen heersten de drie gebroeders Zwaan in de witte klasse en maakten samen aanspraak op de eerste drie podium plekken

Jammer genoeg had Bas zijn verkeerde verrekijker mee genomen en een foutje gemaakt bij het overnemen van de strafpunten.
Dit overkomt hem anders nooit.
Niek Schaap, zoon van de eerder niet genoemde snurker, was tegen het einde van de wedstrijd al heel fanatiek aan het onderzoeken bij iedereen in zijn blauwe klasse hoeveel punten zij hadden gescoord.
Toen de uitslag lijsten richting voorzitter Frans werden gebracht had hij er al stiekem op gekeken en zag tot zijn grote schrik dat hij geen eerste was geworden.
Dat had hij wel verwacht.
Snel naar de kantine waar alle knipkaarten op tafel lagen.
Samen met de wedstrijdleider werden de kaarten van de uitgeprinte nummer 1 nageteld.
Het bleek dat er een vijfje op de kaart van Tom Schaap niet was over genomen.
Gelukkig kon dit nog op tijd worden gecorrigeerd en niemand heeft de k(n)iptang in de handen van de wedstrijdleider gezien en liep het allemaal goed af.

Piet Knol liep nog wat rond met knijpogen.
Dit had waarschijnlijk te maken met naweeën van zijn bezoek onlangs aan Japan, waarbij hij deze Japanners trachtte te plezieren door ook met spleetogen rond te lopen.

De moeder van de familie de Rooij kwam goed in de rozen te zitten.
Ik wil er wel even bij vermelden dat dit niet dankzij de inspanningen van vader de Rooij was.

Samenvattend een heerlijk wedstrijd en de verliezers zaten thuis.

Klik hier voor de uitslagen