TCO e.o.

 

 

2013 Nachttrial

 
   
  Verslag: Cees Kruijer
Foto's: Cees Kruijer, Gemma de Rooij
 
 
 

Het is alweer ruim 28 jaar geleden dat een aantal "Hensbroekers" en TCO leden de Nachttrial bedachten.
Het idee schijnt geboren te zijn in het illustere Bilstain waar al eerder over geschreven is.
Een van de initiatiefnemers was het echtpaar van der Gragt, waar nu op het terrein nog steeds de laatste non-stop op de route op gebouwd is.
Vroeger was de wurft er veel ruimer en was de smederij van Piet nog in de stolp gehuisvest en woonde het echtpaar nog aan de voorkant.
De huidige werkplaats bestond nog niet en de kapschuur was nog ruim.

Niet veel later is Piet er begonnen met een van zijn vele levenswerken, het bouwen van een boot, model kleine sleper.
Tijdens de diverse bouwstadia is deze boot bijna altijd onderdeel geweest van de laatste uitdaging, non-stop 10, totdat zijn huidige werkplaats om heen gebouwd werd.
Inmiddels ligt de boot alweer geruime tijd in het water en wordt kalmpjes aan verder vervolmaakt. De ontstane ruimte in de schuur is inmiddels opgevuld met andere levenswerken, zoals de bouw van twee stoomtrekkers, die zoals te verwachten valt, waarschijnlijk ook weer diverse decennia gaat duren.

De nachttrial ooit bedacht als een eenmalig evenement voor een club-uitje, is inmiddels een bekend fenomeen in de internationale trialwereld en ook ver daarbuiten.
In eerdere edities hebben hebben er diverse nationaliteiten deel genomen aan dit fenomeen.
Ook dit jaar waren er weer diverse nationaliteiten aanwezig, zoals Drentenaren, Texelaren en Zuiderlingen.
Bijna alle Nederlandse kampioenen hebben de Trial de Nuit al eens gereden.
 


 

 

 


Dit uniek gebeuren speelt zich af in het gebied tussen de dorpen Hensbroek en Wogmeer.

De heren wegbeheerders hadden in de buurt van Heerhugowaard, voorafgaande aan deze happening er alles aan gedaan om Hensbroek onbereikbaar te maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In de maand augustus als het gras gekuild of tot hooibalen geperst is, de producten van het land geoogd zijn, is het land beschikbaar om een unieke route uit te zetten.
Deze route brengt je achterlangs bij de boerenbedrijven en gaat over weilanden waar de koeien je lodderige aankijken, over ringvaart dijken, waar het water ernaast in het donker uitdagend naar je lonkt, langs de tien non-stops.

 

 

 

 

 

Ook dit jaar was de aanmelding overweldigend. 90 deelnemers hadden de weg naar de polder gevonden.
Velen kwamen met kampers, caravans en ander onderkomens, met als doel om na de wedstrijd ook tijdens het feestje na afloop ook weer volop mee te kunnen doen.
 

 

 

 

 

 

 

 


De heren uit Texel hadden hun huiskamer mee gebracht inclusief gezellige bar.
Johan van der Ster, in het dagelijks leven bevoorrader van het eiland Texel, verzorgde ritjes in zijn rode zijspan en liet zien dat je met een zijspan ook prima op twee wielen kunt rijden.

 

 

 

 


 

 

 

In de aanloop van de avond dreigde Pluvius het evenement aan te doen. Als er een ding niet op prijs gesteld wordt, dan is het wel zijn aanwezigheid. De voorgaande jaren drukte zijn aankomst een grote stempel op het geheel door de route en een aantal non-stops in een grote modderpoel te veranderen.

Deze avond begon gelukkig droog.
Rond negen uur deelde hij een klein plaagstootje uit die net genoeg was om de pallets in de non-stops glad te maken, maar niet genoeg was om het stuiven te stoppen.

 

 

 


Een aantal deelnemers grepen de spatjes gelijk aan om de brommers aan de kant te zetten en zelf een spatje in de feesttent te gaan nuttigen en er vervolgens niet meer vandaan te gaan.
Ook de temperatuur was van een ongekend niveau gedurende de gehele avond en veel coureurs zag je in enkel een shirtje rond rijden.

Van de gestarte deelnemers wisten er 68 de wedstrijd uit te rijden.
Meestal met het end in de bek.
Werd de eerste ronde nog gekenmerkte door wachttijden bij de non-stops.
In de laatste ronde kon er stevig door gereden worden en begon de vermoeidheid een rol te spelen.

 

 

 

 

Er was een bijna "ter water lating" en deze speelde zich voor mijn ogen af.
Terug over de ringvaart komende vanaf non-stop 8 in de tweede donkere ronde, verschoot zoontje Puck van de plotseling opdoemende pontonbrug en remde zijn brommer onderuit.
Gelukkig bleef hij met zijn versnellingspook aan de eerste pallet hangen en de schade beperkte zich tot een kromme pook.



 

 

 

 

De non-stops waren goed uit gezet, waarbij de uitdaging op non-stop 5 ook bestond uit naast het op de steppen houden van de voeten, uit de goede route vinden op de ringvaartdijk.
Pas in de derde ronde vond ik het juiste spoor.




De non-stops boden genoeg uitdaging om onderscheid te maken in de kwaliteit van de rijders.
In de geel plus klasse zat het heel dicht bij elkaar.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

Als gevolg door de grote deelname en een kleine verstoring bij de puntentelling, de computer deed niet wat er van verwacht werd, was het tegen de klok van één uur dat de uitslagen bekend konden worden gemaakt.

 

De Rookies hadden al eerder de prijs uitreiking gehad.

Na deze verstoring, door de voorzitter met de prijsuitreiking, ging de avond gezellig verder tot in de late uurtjes.
De vele vrijwilligers achter de bar en barbecue werkte zich het zweet des aanschijns om iedereen van voldoende eten en vocht te voorzien.

Tegen vieren veegde de voorzitter de laatste feestvierders de feesttent uit.

 

 

Dit geweldige festival is alleen mogelijk door de bovenmenselijke inspanningen van de "Vrienden van de Nachttrial" die iedereen familie, vrienden en kennissen mobiliseren om dit gebeuren te laten slagen, alsmede de vele TCOers die voorafgaande aan dit feest de non-stops helpen opbouwen.
Zonder al deze "vrijwilligers" zou er geen Nachttrial zijn.

Voor uitslagen klik hier

 

 

 
 
 
 
laatst bijgewerkt door: C.M. Kruijer 01-03-2020