|
|
Onder gezegende omstandigheden, zoals dat
hoort bij de Kerst, werd de Kersttrial gereden op onze nieuwe locatie; De
Muntjeberg. Zoals op bovenstaande foto te zien is, is het alles liefde en vrede
wat de klok slaat.
Nu hoop ik niet dat hier sprake is van manneliefde, anders heeft de
scheidingsmakelaar Petra Pronk extra werk. (moeder van Symen).
Zaterdagmorgen nog samen met voorzitter Frans polshoogte genomen op terrein om
eventuele voorzieningen te treffen, mocht Pluvius de regengod besluiten op deze gezegende
Kerstdag toch aan het werk te gaan, door nog meer regen te brengen. Gelukkig was
dit niet nodig, want het werd een gezegende dag. Zaterdag samen met terreinbaas Frank
Muntjeberg zijn we bezig geweest om het water wat de afgelopen week gevallen was,
af te voeren richting sloot.
Ondanks al deze inspanningen bleef het hier en daar nog behoorlijk blubberig. Zo
was mijn zoontje Puck vast komen te zitten in een greppeltje. De modder had de
brommer in zijn greep en zoog deze al vaster. Het is aan de inspanningen van een
paar leden te danken die de brommer los gewurmd hebben, anders kon ik weer op
zoek naar een verse die de grootste Beta dealer van Noord-Holland, Johan Schaap
mijn graag verkocht zou hebben.
Het was even zoeken hoe we de non-stops moesten opbouwen, maar dat was geen
probleem, want er lagen uitdagingen genoeg.
Peter Boekel had weer gesponsord in Unox snert.
Bouwbedrijf Gertjan Borst en zn. had hun grootste en mooiste kantinewagen
beschikbaar gesteld, zodat we bij tegenvallende weersomstandigheden ons daar in
konden terug trekken.
Peter nam de keuken in bezit en begon een grote pan snert te koken. Alleen
jammer dat ie geen messen had meegenomen. Hij had voor deze gelegenheid besloten
de snert zo dik te maken dat deze met vork en mes gegeten moest worden. De
vorken had ie al mee. Gelukkig zegt het spreekwoord "de snert wordt niet zo dik
gegeten als ie wordt op gediend" en Peter raakte nog even het dorp in om bij de
plaatselijk Super lepels te scoren.
 Leonna,
de vriendin van Frank Muntjewef, ontfermde zich over de puntentelling.
Ze nam zitting in één van de kantoorgedeeltes van de directie unit. Haar
kinderen konden zich prima vermaken in speelkamer die voor deze gelegenheid
speciaal was ingericht.
Dus moeders kom ook kijken bij de trial. Breng je kinderen onder in de
speelkamer en ga zelf in de kantine een lekker bakkie snert halen en geniet
ondertussen van het panorama uitzicht op de Muntjeberg.
Kees Boekel mocht de kniptang op non-stop 4 ter hand nemen, want de velg van
zijn achterwiel is niet geheel tof, met als gevolg dat de band er afloopt.
Onze overzeese college uit Texel konden maar twee rondjes mee brommen in verband
met de boot terug en kerst verplichtingen. Marco Loof kwam er in de eerste ronde
achter dat ie weer een afspraak met de fysio mocht maken als gevolg van een rug
die verder weigerde mee te werken. Het dunde lekker uit in de rode klasse!
 De
eerste non-stop was lekker krap voor de gele piloten en er werd veel gegleden.
Begon het achterwiel de grip te verliezen en is de band niet in top conditie,
dan is de strijd veelal verloren. De rode piloten konden hier lekker door omhoog
rijden en moesten boven een krappe links maken. Op zich redelijk te doen, maar
doordat mijn motor om onduidelijke reden tot twee maal toe tijdens het maken van
die draai er mee stopte, liep ik tegen een stevig score van twee maal vijf
punten aan, die door dokter Kees beneden geknipt werden.
Bij de tweede non-stop was het best wel
druk bij de ingang. De valkuil voor de hogere klasse lag boven op de berg. En ik
denk dat een nieuw achterbandje hier ook het verschil maakt tussen terug
glijden, dus en vijf, of een nul.
Zelf ben ik daar drie keer roemloos terug gegleden en met mij nog velen.
Als het niet goed ging kreeg je opmerkingen van jufvrouw Iris Knol over je
rijkunst. Samen met Linda de Rooij controleerden zij deze non-stop.
 De
derde non-stop kenmerkte zich door zijn uitzonderlijke lengte. Een navigatie
systeem had hier niet verkeerd geweest. Er moest over allerlei buizen gehopt
worden. Te samen met de enigszins glibberige ondergrond was het wel eens
moeilijk aanzetten om de brommer over een buis te tillen. Alleen de eerste ronde
wist ik het te presteren om aan de eindstreep te komen. Yentl Pronk beheerde de
knip tang op deze non-stop, later bijgestaan door top-kok Peter Boekel.
De in- en uitgang waren hier niet
helemaal optimaal gepositioneerd, met als gevolg dat het trial verkeer hier vast
liep. Er was een ontsnapping omhoog tegen de Muntjeberg, maar voor de wat minder
pilootjes lag deze glibberige (helling) lat nog te hoog.
De vierde werd door Kees Boekel gecontroleerd. Een blubberige ingang, een beetje
sturen, een beetje klimmen en je was bij de uitgang. Maar als je niet oppaste
had je zomaar hier en daar een voetje gebruikt om in het juiste spoor te
blijven.
  De
laatste non-stop werd door John Koomen bewaakt. Later geassisteerd door Petra
Pronk. Een technisch non-stop waar ik de latere winnaar in blauw als gevolg van
de glibberige helling de brommer zag verliezen. Hij was niet de enigste. De
eerste ronde had ik deze non-stop onderschat en mijn achterband niet "schoon"
gemaakt met als gevolg dat ik niet over de betonnen balk ging, maar er tegenaan,
want ik had geen grip om mijn voorwiel te liften. De andere keren reed ik deze
uitdaging probleemloos.
Doordat Frank een hogedruk reiniger had
werd het toch nog een beetje een witte kerst.
De meeste gebruikte deze gelegenheid om de brommers te (laten) ontdoen van de
meest kilo's prut.
Frank grote dank hiervoor, want deze service tref je bijna nergens aan.
 Ondertussen
was de zon lekker door gebroken en de temperatuur lag boven de 10 graden Celcius.
Gelukkig was de wind ook weggebleven, zodat het buiten goed toeven was.
Als gevolg hiervan liepen de de meeste rijders ook gewoon buiten rond met een
heet bakkie snert in de hand en bleef het in de kantine rustig. Tegen drieën kon
de balans worden opgemaakt. Er waren 36 piloten aan de start verschenen en
Leonna had blauwe vingers van al het tikken van de punten in de computer. Tijd
voor de prijsuitreiking!
Niels Schagen liep wat zenuwachtig rond, niet vanwege de kans op de rozen, maar
doordat zijn meisje gister was uit gerekend en het wordt hun eerste. Succes
familie van Schagen!!
 Door
een communicatie foutje van het bestuur waren de eigenlijke prijsjes voor de
kabouter klasse niet geregeld, zodat de winnaar zijn prijs in de vorm van koek
in ontvangst mocht nemen. Gelukkig had zijn vader ook goed gepresteerd en moet
hij daar de rozen en de koek maar mee delen. Helaas het was niet anders.
Top-kok Peter Boekel wist te melden dat er een record omzet aan snert was
geweest.
Het was tegen half vier dat we met schone brommers het terrein afreden op weg
naar huis.
.jpg)
Voor de uitslag klik hier!! |
|
TCO e.o.
