TCO e.o.

Donderdagmiddag begon Peter (nu even geen torenkraan machinist) Boekel samen met ondertekende de zware stukken uit het terrein te rijden.
Hiervoor had hij een verreiker geregeld. Ondanks dat het een redelijk zware machine was, had deze alle zeilen nodig om de zware grote buizen uit de prut te trekken.
Het was de donderdagmiddag nog bijzonder vet op het terrein, wat menig rijder zich nog wel herinneren kan van de wedstrijden waarbij de wielen vol liepen met deze zeer stevige klei.
De verreiker had moeite om zich door het terrein te verplaatsen en Peter had al zijn stuurmanskunsten nodig om de machine op de juiste plek te krijgen. Zelf had ik er ook moeite om me te verplaatsen, want ik had de verkeerde laarzen mee en moest dus op de klompen. Dit viel door de zware vette klei niet mee.

Vrijdagmiddag voegde Aris zich bij ons gezelschap en zijn we tot 19:00 doorgegaan om zoveel spullen naar de weg te brengen.

Gelukkig was het aardig opgedroogd en was het terrein goed begaanbaar.
Terreineigenaar Paulus Tesselaar was donderdag klaar met zijn land ploegen en hielp nu ook mee met het weg rijden van de vele buizen met zijn trekker naar de weg.
Peter voelde zich steeds meer thuis om de verreiker en werd er al handiger mee.
Deze middag/avond hebben we een flinke klap kunnen maken.

Zaterdagmorgen vroeg stond Frank Muntjewerf met de vrachtwagen en aanhanger voor de poort om de spullen op te laden. Ook voorzitter Frans had zich even vrij kunnen maken uit het verbouwen van zijn woning.
Tegen de tijd dat ik arriveerde lagen de vier grootste en dikste pijpen al op de wagen.
Peter en Frank bemoeiden zich met het laden van de wagens. Frans, Paulus en mijn persoontje hielden zich bezig op het terrein zelf om de kleinere materialen zoals hout en puin naar voor te brengen.
Rond half tien was de wagen vol en vertrok Frank naar Anna Paulowna. Omdat hij nog ander afspraken had hielden we het bij één transport. Ook Peter moest nog naar zijn klus in Schagen, want zijn werk was nog niet af. en moest om tien uur weg.
Frans kreeg iemand bij hem thuis om het gas om te leggen en moest ook naar huis.
Omdat het zwaarste werk er op zat besloot ik er ook maar mee te stoppen en alleen doe je ook niet zo veel.

Volgende week willen we de kleine materialen verder afvoeren en staat er een puin container voor de restanten.
Ik hoop dat er dan iets meer medewerking vanuit de vereniging komt, want het spreekwoord "vele handen maken licht werk" is nog steeds van toepassing.
De materialen die nu in Anna Paulowna liggen zullen ook nog verwerkt moeten worden tot mooie uitdagingen, dus daar ligt ook nog een stukje werk.

Ik hou jullie op de hoogte.

Ondergetekende

Cees