TCO e.o.

GoassTrial 2010

Op donderdag 23 september kwamen mijn 3 mede-trialers mij rond de klok van 10 uur ophalen en vertrokken we voor het 2^e jaar met z’n 4-en naar Oostenrijk, Hinterglemm. De groep bestond wederom uit Johan Schaap, Piet Knol, Robbert Kalverboer en Gert-Jan Borst. Het begint langzaam een soort van traditie te worden en we hebben dus weinig moeite meer om de weg naar de GoassStal van Toni und Melissa zu finden. Vorig jaar was er een bescheiden ontvangst comité van de eigenaren en organisatoren van de GoassTrial, nu leek het wel alsof ze op ons gerekend hadden. Er stond al een aardig groepje fanatieke Oostenrijkers klaar om ons de basis principes van het Oostenrijkse trial rijden uit te leggen. Het blijkt dus dat deze basis principes het makkelijkst zijn aan te leren met de nodige alcoholische versnaperingen. Uiteindelijk belanden we na een aantal goeie gesprekken toch weer in ons appartementje. Nadat we onze Benjamin duidelijk hadden uitgelegd waar onze kamer exact was, konden we met een gerust gevoel de slaap vatten.

De volgende ochtend wachtte ons wederom een stralende ochtend zon.
Na een lekker ontbijtje gingen wij weer met de bus naar de GoassStal.
Daar de motoren uitgeladen en gereed gemaakt voor een prachtige verkenning van het parcours door de bergen. Onderweg moesten we ook nog even wat sporen van het vorige jaar natrekken.

Het bleek dat ook in de Oostenrijkse bergen het leven niet stil staat en we konden weer met een gerust hart verder triallen. Dit jaar waren er door de meeste van ons kosten nog moeite gespaard en we konden deze keer dus niet het materiaal de schuld geven ( helaas ).
’s Middags vond het eerste evenement plaats.

De time-trial, deze keer moest ik dus ook meedoen. Het is de bedoeling dat je zo snel mogelijk een parcours tegen de berg op aflegde, tussen de boomwortels en rotsen door. Tijdens het inrijden merkte ik dat het mij een stuk beter afging als het vorige jaar en keek dus uit naar de start. We starten vlak achter elkaar en moesten allemaal 2x naar boven rijden. Aangezien Johan niet meer de enigste van de Hollanders was met ervaring, konden wij hem redelijk het vuur aan de schenen leggen. Dit resulteerde in Robbert 1, Piet 2, Johan 3 en Gert-Jan 4.

Na even lekker gedoucht en gegeten te hebben togen wij naar de GoassStal voor de prijsuitreiking und ein schnapsje.  Na een redelijk nachtje, waarin wij allen uiteindelijk ons bed hadden gevonden, werden we wakker gemaakt door de vrolijke ringtonen van onze Benjamin. Toen we ook hem uit zijn staande slaap ontwaakt hadden, namen we  eerst een lekker ontbijtje met een gebakken eitje. Helaas kwam het buiten met bakken uit de lucht en het zag er dus niet zo goed uit voor de eerste dag van de GoassTrial 2010. Na het aantrekken van onze oudste trial outfits en het aftapen ( Schaap-patent! ) van onze laarzen reden we naar de start van de wedstrijd. Ondanks het weer was het erg druk en waren er de eerste dag toch weer 268 rijders in alle verschillende klassen. Toni had dit jaar weer zijn best gedaan om een aantal toppers te halen. Dit waren o.a. Adam Raga, Dougie Lampkin, Fajardo, Graham Jarvis en nog veel meer om op te noemen.

We gingen van start. Johan, Piet en Robbert reden in de gele klasse en ik ging van start in de witte klasse. Tijdens het verkennen op vrijdag ( toen het nog mooi weer was ) vroegen we ons nog af of we ons niet te laag hadden ingeschreven. Echter door de regenval waren de meest non-stops onneembare vestingen geworden en moesten velen regelmatig een aantal strafpunten laten knippen. Omdat de mannen uit Sint Pancras en Hensbroek wel een beetje van die vette klei gewent zijn knipten zij iets minder strafpuntjes als de zandmannen. Tijdens de prijsuitreiking resulteerde dit in een 4^e plaats voor onze Piet ( van de 70 ongeveer in hun klasse ). Na de prijsuitreiking was er een trial-party en deze was nog zwaarder als de wedstrijd zelf voor sommige van ons.

Na een véél te korte nacht reden wij, na het ontbijt, wederom richting berg. Ook de laatste dag deden wij weer mee met de wedstrijd, het was gelukkig droog. We waren allen voornemens om onze prestaties van de vorige dag te verbeteren. We hadden  namelijk al een kleine schare fans ( jong en oud ) opgebouwd en hun verwachtingen waren hoog. Het lukte helaas niet helemaal om aan deze verwachtingen te voldoen. Piet werd deze dag wel weer 4^e, maar voor de rest van ons wilde het allemaal niet zo lukken die dag ( oorzaak onbekend! ). De non-stops waren na de regenval van de vorige dag nog steeds allemaal omgetoverd in kleine Oostenrijkse wellness-jes en daar moet je nu eenmaal niet in gaan met je motor maar in je blote kont. Uiteindelijk hadden we toch weer een geweldige dag en ook die kwam helaas weer ten einde. Na de prijsuitreiking en een stevig afscheid gingen wij moe maar voldaan weer richting het thuisfront 1100 km verder op.

Ik denk dat we de Nederlandse trial-natie weer goed op de kaart hebben gezet tijdens dit mega-evenementt en ze verwachten ons volgend jaar zeker weer om de traditie voort te zetten

Tot volgend jaar en bedankt. Mèèèèhhhhhhhh!