TCO e.o.

Verslaggever: Cees Kruijer
Foto's Bas Zeinstra, Cees Kruijer

Voor het eerst in de lange trial geschiedenis van TCO is er afgelopen weekend een heuse indoor trial gehouden.
Enthousiast gemaakt door enkele trialvrienden uit de Den Helder en omstreken en door de bouwer van de paardenbak Gert-Jan Borst stelde de exploitant van het manege geheel belangeloos een "paardenbak" ter beschikking voor het houden van een in-door trial.
Op 14 september is een afvaardiging van het bestuur en de mensen achter het initiatief tot het organiseren van deze in-door trial bij elkaar geweest voor overleg en zijn ze naar manege Noot afgereisd om de op de locatie de mogelijkheden te bekijken.
Doordat het de bewuste avond spoelde van de regen en aarde donker was, hebben we het buiten terrein niet kunnen bekijken, maar ook daar waren mogelijkheden om enkele buiten non-stops te maken.
De datum werd bepaald op 14 november.

De zaterdag dat TCO uitbundig het 30 jarig bestaan vierde, waren een aantal vrienden van de TrialClub al volop met de voorbereidingen bezig voor 14 november.

Zaterdag 13 november werd er 's middags verder gebouwd aan de buiten non-stops.
Gelukkig was het droog en rond vijf uur, toen de paarden op stal werden gezet, kon er binnen gebouwd worden. Rond half tien 's avonds waren de non-stops gereed.

Zondag de dag van de wedstrijd.

De opkomst was overweldigend. Gelukkig was de inschrijving en de puntentelling goed bevrouwd in de personen van Ellen Rottier en Petra Duineveld.
Deze laatste is overigens geen directe familie of de vrouw van onze oud secretaris Wim Duineveld.

Na de geweldige start speech van onze voorzitter Frans, die ook de huisregels nog even toelichtte, werden de piloten los gelaten.
De non-stops out-doors drie stuks in totaal, waren door het water wat er gevallen was hier en daar glibberig. Een nieuw achterbandje doet dan wonderen.
Helaas had ik hier niet de beschikking over.

In non-stop 8 had je niet zoveel last van het gevallen water.
Als gevolg van het zanderige karakter van deze berg ontstonden er andere problemen..
Je kon zowel je achterwiel er lekker in kwijt raken, zodat je vast kwam te staan.
Het klimmen in de zanderige structuur zorgde voor veel bijsteppen.



 

Jack van Arckelen op non-stop zeven moest toezien hoe Bas Zeinstra op zijn non-stop zijn knie verdraaide na de grote steen bij de ingang te hebben genomen. De kwetsuren waren zo erg dat Bas naar het ziekenhuis moest voor controle. Geluk bij een ongeluk was dat dokter Kees Rottier dienst had en hem snel kon helpen. We moeten nog even afwachten voor we weten hoe ernstig de beschadigingen aan zijn knie is. De financiële schade valt ook mee, omdat de dokter een zacht prijs voor Bas het gemaakt (zwart).
Tijdens de tulpen trial presteerde Bas het ook al om er niet te kunnen rijden. Toen had hij kort daarvoor zich geblesseerd met karten.

Non-stop 6 was voor de groen en wit klasse lastig, omdat de het traject glad was en ze hierdoor de toppen soms niet wisten te bereiken. Door een zwakke verkenning in de eerste ronde reed ik alle kleuren routes door elkaar. Aris beloonde deze alternatieve route met een vijf. In de laatste ronde kreeg ik hier andermaal een vijf doordat mijn brommer bij het keren op de spekgladde helling een ietse pietse achteruit leek te gaan. Gelukkig had Kees Boekel dat toch gezien en streng en rechtvaardig als hij is kreeg ik een vijf.
Al deze laatste non-stop waren out-doors gemaakt. Gelukkig bleef het buiten een kleinspatje om, de gehele dag droog. Als de regen gevallen was die er gisteravond beloofd was, dan hadden er hier vele puntjes meer geknipt kunnen worden.

Binnen was het prettig vertroeven. Direct na de start toen alle brommers zo ongeveer te gelijk gestart werden, hing er een  dikke wolk van uitlaatgassen rond de non-stops.
De eerste non-stop bestond voornamelijk uit buizen, niet mijn favoriete non-stop, want ik haalde hier elke keer de maximale score op bij de dochter van Piet, Iris Knol. Frans was aan het na-apen en deed het zelfde.
Juffrouw Tineke knipte op een mooie hindernis non-stop 2, met hele grote banden. Deze was prima te doen.

Dorus had een centrale plaats in de hal ingenomen en kon vanuit deze riante positie de gehele hal overzien ook zijn eigen non-stop. Hier mocht je je eigen spoor kruizen. Door een slordigheidje haalde ik hier een vijf door waarschijnlijk te gemakkelijk over de buis bij de entree te rijden, met als gevolg dat ik met mijn gladde achterband grip moest zien op te vinden op een pallet om verder omhoog te rijden. De grip was er niet dus Sam Veerman bij de utgang knipte een vijf.

Johan (grootste Beta dealer in Noord-Holland) Schaap had de brommer aan de kant gezet en controleerde, als hij het niet te druk had met Beta's verkopen, op deze non-stop 4. Door de zaak niet goed te verkennen, kreeg in de eerste ronde al een vijf cadeau en dat terwijl Sinterklaas nog maar net in het land is.
Deze non stop was onder andere gemaakt van grote stalen afval containers.

John (van de Tuinen) Koomen stond op de laatste indoor non-stop 5. De buisjes voor de kleinere witte piloten waren zwaar, maar ze ploeterde flink door en met veel voetenwerk werd de uitgang bereikt.

Er was gedurende de gehele wedstrijd volop publiek. Tussen de toeschouwer bevonden zich vele paardenmeisjes die als een blok vielen voor de stoere trial hunks. (sorry Katinka).
Deze dames gewend aan meestal één pk tussen de benen keken vol bewondering naar de matadoren die de machines met vele pk over de meest spannende hindernissen loosden.
Als deze dames enthousiast worden bestaat de kans dat de huidige stallen van manege Noot in de nabije toekomst veranderen in pitboxen en TCO straks een vaste binnenbaan heeft in de hallen.

Rond half drie hadden de meesten coureurs de wedstrijd gereden en kon het opruimen worden gestart.
 

Gert-Jan Borst manoeuvreerde zijn verreiker behendig door de hal om de containerbakken uit te rijden.
Peter van manege Noot reed op de shovel en al snel waren de meeste materialen opgestapeld en uit de hal gereden. Het werd tijd voor de prijsuitreiking.

In de gezellige kantine werden we bij elkaar geroepen, na een liter spraakwater te hebben gedronken begon de voorzitter aan het laatste onderdeel van deze dag.
Als eerste bedankte hij de familie Noot en met name Peter voor het helpen en beschikbaar stellen van hun accommodatie en overhandigde hij hem een silhouetje van een triallist op brommer gemaakt van RVS.
Alle prijswinnaars kregen overigens een zo'n silhouetje als prijs.
Deze prijzen werden beschikbaar gesteld door autobedrijf trialdealer Schaap.
Peter kreeg het woord. Hij was bijzonder te spreken op de manier waarop het allemaal  gegaan was en ging zich sterk maken om dit nog eens te organiseren, maar dan met een vergunning.
Bas Zeinstra kreeg de troostprijs als pleister voor zijn zere knie.
Hierna werden we verzocht om op te rotten, want de auto's stonden geparkeerd op een plek waar het materiaal uit de hal moest worden opgeslagen.

Samengevat een geslaagd uniek evenement.

Cees.

Voor meer foto's klik hier
Voor uitslagen klik hier

a